Diagnostyka i leczenie łysienia androgenowego
20.12.2017
dr n. med. Monika Słowińska1, dr hab. n. med. Przemysław Witek2, dr n. med. Krzysztof Szafranko3, prof. dr hab. n. med. Tomasz Tomasik4, dr n. med. Anna Bukowska-Posadzy5,dr hab. n. med. Elżbieta Kowalska-Olędzka6, płk. dr hab. n. med. Witold Owczarek prof. WIM1
Wybrane treści dla pacjenta
-
Zapalenie skóry wywołane przez cerkarie
Zapalenie skóry wywołane przez cerkarie nazywane bywa inaczej świądem pływaków i polega na pojawieniu się zmian skórnych u osób kąpiących się lub pływających w otwartych zbiornikach słodkowodnych, rzadziej słonowodnych.
-
Łysienie androgenowe typu żeńskiego
Kobiecy typ łysienia charakteryzuje się rozlanym łysieniem w okolicy centralnej głowy owłosionej, o największym nasileniu w części czołowej z zachowaniem linii czoła.
-
Łysienie bliznowaciejące
Łysienie bliznowaciejące to rodzaj łysienia prowadzący do trwałej i nieodwracalnej utraty włosów. Klasyfikacja opiera się na obrazie klinicznym i wyniku badania histopatologicznego.
-
Choroba Cushinga
Choroba Cushinga jest to zespół objawów klinicznych związanych z podwyższonym stężeniem kortyzolu (hiperkortyzolemią), wywołany przez nadmierne wydzielanie hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) przez przysadkę.
-
Torbiele jajnika
Torbiele jajnika są grupą różnorodnych zmian znajdujących się w jajnikach – żeńskich wewnętrznych narządach rozrodczych. Najczęściej zmiany te nie są groźne dla życia i zdrowia kobiety, mimo tego często po ich zdiagnozowaniu budzą niepokój pacjentek przychodzących do ginekologa. Torbiel jajnika jest workowatą, zwykle kulistą przestrzenią otoczona ścianą, wypełniona płynną treścią.
-
Łysienie plackowate
Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
-
Dieta w zespole policystycznych jajników
Zalecenia żywieniowe dla kobiet z zespołem policystycznych jajników.
-
Łupież liszajowaty
Nazwa łupież liszajowaty dotyczy dwóch spokrewnionych ze sobą jednostek chorobowych – łupieżu liszajowatego ospopodobnego ostrego i łupieżu liszajowatego przewlekłego. Pierwsza z nich nazywana jest w skrócie PLEVA. W stosunku do drugiej stosuje się skrót PLC.
-
Choroby włosów
Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
-
Zespół policystycznych jajników (PCOS)
PCOS może być dziedziczny oraz może występować u kobiet, u których doszło do nadmiernej ekspozycji na hormony męskie w życiu płodowym. Zwiększone ryzyko pojawienia się zaburzeń obserwuje się u kobiet z nadwagą lub otyłych, prowadzących niezdrowy tryb życia, u których wcześnie rozpoczął się proces dojrzewania.