medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Czas stosowania hormonalnej terapii zastępczej uzależniony jest od tego, czy mówimy o przedwczesnym wygaszaniu jajników, o pacjentkach po operacjach ginekologicznych, które nie posiadają gonad, czy o klasycznej menopauzie – wyjaśnia prof. Violetta Skrzypulec-Plinta.
Ginekolog może i powinien dokonać wstępnej oceny łysienia; może również samodzielnie leczyć kobiety, u których występuje łysienie androgenowe typu kobiecego oraz telogenowe wypadanie włosów – zaznacza prof. Piotr Skałba.
Kontynuacja tokolizy za pomocą progesteronu stosowanego dopochwowo zapobiega wystąpieniu porodu przedwczesnego, wydłuża czas trwania ciąży i zmniejsza częstość występowania sepsy u noworodka – wynika z metaanalizy badań z randomizacją.
Skuteczność systemu wewnątrzmacicznego uwalniającego lewonorgestrel w porównaniu z doustnym stosowaniem progestagenów była znacznie większa – twierdzą autorzy metaanalizy.
Wyniki badania przeprowadzonego w Finlandii sugerują, że przerwa w stosowaniu HT u kobiet po menopauzie może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem zgonu z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego w pierwszym roku po zaprzestaniu HT.
W jakich sytuacjach oznaczanie stężenia hormonu antymüllerowskiego (AMH) jest uzasadnione? – wyjaśnia prof. Artur Jakimiuk.
Wykład prof. Artura Jakimiuka wygłoszony na konferencji „Ginekologia i położnictwo 2014”.
Jak duży wpływ może mieć aktywność fizyczna na wtórny brak miesiączki? Czy istnieje metoda pozwalająca ćwiczyć i uniknąć rozregulowania poziomu hormonów w organizmie kobiety? – wyjaśnia dr hab. Andrzej Wiśniewski.
North American Menopause Society (NAMS) w czerwcu 2015 r. opublikowało stanowisko dotyczące stosowania terapii hormonalnej (HT) u kobiet po 65. roku życia.
Stosowanie estrogenu łącznie z progesteronem jako HT u kobiet po menopauzie powoduje stałe zwiększenie częstości raka piersi, natomiast monoterapia estrogenem zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworu – wynika z analizy opublikowanej w „JAMA Oncology”.
