Szczepienie 9-walentną szczepionką przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka (human papillomavirus – HPV) zapobiega zmianom przedrakowym szyjki macicy i zewnętrznych narządów płciowych związanym z zakażeniem tymi typami wirusa, których antygeny wchodzą w skład szczepionki.
Profilaktyczne podanie kortykosteroidów u kobiet z zagrażającym późnym porodem przedwczesnym (34.+0–36.+6 tydzień ciąży pojedynczej) przynosi korzyści – wynika z badania opublikowanego w „NEJM”.
W opublikowanym niedawno w czasopiśmie „Obstetrics&Gynecology” badaniu retrospektywnym wykazano, że HT nie wypływa niekorzystnie na wznowę nowotworu i czas przeżycia leczonych kobiet.
Heparyna drobnocząsteczkowa nie zmniejsza ryzyka utraty ciąży u kobiet z wrodzoną trombofilią – twierdzą badacze z Uniwersytetu w Ottawie (Kanada).
Bezpieczeństwo HPV-2 nabiera istotnego znaczenia w kontekście możliwości zajścia w ciążę młodych kobiet w krótkim okresie po szczepieniu – komentuje dr n. med. Andrzej Nowakowski z Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej.
Metaanaliza wykazała, że u kobiet i dziewcząt w okresie dojrzewania chorych na DM1 współwystępowanie PCOS jest znacząco częstsze od rozpowszechnienia tego zespołu w populacji ogólnej. Aż u 24% kobiet chorych na DM1 występuje również PCOS, czyniąc zeń najczęściej współistniejącą z DM1 jednostkę chorobową.
Wdrożenie terapii hormonalnej zawierającej estrogeny wcześnie po wystąpieniu menopauzy (<6 lat), w porównaniu z odroczonym (≥10 lat po menopauzie) rozpoczęciem substytucji hormonalnej, skutkuje zwolnieniem procesu miażdżycowego – twierdzą autorzy badania opublikowanego w „NEJM”.
U kobiet z gęstą budową piersi i negatywnym wynikiem standardowej mammografii wykonanie uzupełniającego badania mammograficznego z tomosyntezą lub badania USG umożliwia wykrycie większej liczby przypadków raka piersi – wynika z wieloośrodkowego prospektywnego badania porównawczego.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy trwające przez 5 lat leczenie tamoksyfenem kobiet o zwiększonym ryzyku zachorowania na raka piersi wiąże się z mniejszym ryzykiem zachorowania w porównaniu z przyjmowaniem placebo w dłuższym okresie obserwacji.
Metformina zmniejsza przyrost masy ciała u otyłych ciężarnych, ale nie ma wpływu na masę urodzeniową ich dzieci. Takie wyniki otrzymali autorzy badania opublikowanego w „NEJM”.