Wariant A143T genu GLA wiąże się ze zwiększonym ryzykiem kardiomiopatii Fabry'ego – wynika z badania przeprowadzonego na Uniwersytecie Wschodniej Finlandii i w Szpitalu Uniwersyteckim w Kuopio. Zdaniem naukowców, aby zapobiec postępowi choroby, pacjenci, którzy są nosicielami mutacji i wykazują zmiany w sercu, powinni rozpocząć leczenie.
W opublikowanym badaniu przeanalizowano mutacje genowe związane z kardiomiopatią, w tym wariant A143T genu GLA (alfa galaktozydazy), u łącznie 11 członków tej samej rodziny. Nosicieli tego wariantu dokładnie zbadano m.in. za pomocą badań laboratoryjnych oraz obrazowania CMR i PET-CT, a od dwóch pacjentów z objawami kardiologicznymi w wywiadzie pobrano biopsje serca. - Na początku badania nie było jasne, czy omawiany wariant powoduje chorobę Fabry'ego, czy jest tylko nieszkodliwą mutacją – mówi profesor Johanny Kuusisto z Uniwersytetu Wschodniej Finlandii. - Nasze badanie pokazuje, że wariant A143T, mutacja genu GLA, może powodować kardiomiopatię Fabry'ego o późnym początku. Ważne jest, aby rozpocząć enzymatyczną terapię zastępczą u objawowych pacjentów, którzy są nosicielami tej mutacji. Ponadto członkowie ich rodzin, którzy również są nosicielami, powinni być monitorowani pod kątem kardiomiopatii Fabry'ego – podkreśla profesor Kuusisto.
Dotychczas znanych jest ponad 900 mutacji genu GLA. Objawy spowodowane przez te mutacje, w tym objawy kardiologiczne, różnią się znacznie pod względem nasilenia. W klasycznej i najcięższej postaci choroby, aktywność enzymu GLA całkowicie lub prawie nie występuje, a objawy pojawiają się już w dzieciństwie. Pacjenci to zazwyczaj mężczyźni. Poważna choroba wielonarządowa najczęściej rozwija się przed osiągnięciem wieku średniego. Kobiety i mężczyźni z mniej poważną mutacją wykazują pewną aktywność enzymu GLA i objawy choroby pojawiają się dopiero w wieku dorosłym. W tej postaci choroby lipidy zwykle kumulują się tylko w sercu. Mięsień sercowy pogrubia się i zaczyna być zastępowany przez tkankę łączną. Pacjenci cierpią z powodu duszności, bólu w klatce piersiowej i arytmii, mogą więc potrzebować rozrusznika serca z powodu zaburzeń przewodzenia.
Postępowi kardiomiopatii Fabry'ego można zapobiegać przez dożylną enzymatyczną terapię zastępczą. Terminowe leczenie może zmniejszyć gromadzenie się szkodliwych lipidów. Nieleczona kardiomiopatia Fabry'ego pogarsza jakość życia i predysponuje do przedwczesnej śmierci. Nawet pacjenci z niewielkimi objawami mogą być narażeni na nagły zgon, ponieważ kardiomiopatia Fabry'ego wiąże się z ryzykiem arytmii.
Trzeba jednak zaznaczyć, że nie u wszystkich nosicieli mutacji rozwija się kardiomiopatia Fabry'ego, a związek wariantu A143T z chorobą nie jest jeszcze w pełni poznany.
W celu uzyskania dalszych informacji prosimy o kontakt: prof. Johanna Kuusisto, johanna.kuusisto (a) kuh.fi, tel. +358 17 173949.
