U chorych po pierwszym epizodzie ŻChZZ ryzyko jej nawrotu po 1 mies. lub 1,5 mies. leczenia przeciwkrzepliwego jest większe w porównaniu z leczeniem trwającym >=3 mies.
Według autorów przeglądu obecnie nie ma dowodów wskazujących na wyższość któregokolwiek z leków obkurczających naczynia w leczeniu wstrząsu, i wybór leku prawdopodobnie
ŻChZZ ryzyko jej nawrotu po 1 mies. lub 1,5 mies. leczenia przeciwkrzepliwego jest większe w porównaniu z leczeniem trwającym >=3 mies.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy u chorych z OZW tikagrelor, w porównaniu z klopidogrelem, zmniejsza ryzyko zgonu i zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz czy jest bezpieczny.
U chorych po pierwszym epizodzie objawowej ŻChZZ i zakończeniu leczenia przeciwkrzepliwego częstość nawrotu ŻChZZ jest mniejsza, jeśli pierwszy epizod był wywołany operacją, pośrednia – jeśli czynnikiem niechirurgicznym, a największa w przypadku ŻChZZ idiopatycznej.
U chorych w wieku podeszłym przyjmujących blokery kanału wapniowego jednoczesne przyjmowanie erytromycyny lub klarytromycyny zwiększało ryzyko hospitalizacji z powodu hipotensji lub wstrząsu, natomiast nie stwierdzono takiego związku dla azytromycyny.
U chorych po pierwszym epizodzie objawowej ŻChZZ i zakończeniu leczenia przeciwkrzepliwego
W omawianej pracy autorzy dostarczyli kolejnych dowodów, potwierdzających konieczność szybkiego zajęcia się chorym z przemijającym napadem niedokrwienia mózgu lub małym udarem.
U chorych z ciężkim ARDS wczesne zastosowanie leków zwiotczających mięśnie szkieletowe zmniejszyło ryzyko zgonu i urazu ciśnieniowego płuc.
U chorych z ciężką sepsą lub we wstrząsie septycznym GKS stosowane w małej dawce przez >=5 dni zmniejszają ryzyko zgonu w okresie 28 dni obserwacji.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.