medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Omówienie artykułu z czasopisma Infectious Diseases.
Podsumowanie wiedzy na temat epidemiologii, prewencji oraz postępowania w pooperacyjnym delirium. Część 2.
Trudne drogi oddechowe mogą się zdarzyć podczas dyżuru anestezjologa lub lekarzy innych specjalności, którzy podejmują się przyrządowego udrażniania dróg oddechowych. Oczekuje się, że lekarz anestezjolog podczas szkolenia specjalizacyjnego zdobędzie wiedzę na temat postępowania w przypadku trudnych dróg oddechowych i trudnej intubacji, a także zdobędzie praktyczne umiejętności posługiwania się videolaryngoskopem oraz fiberoskopem.
Częstość występowania przewlekłej choroby nerek (PChN) w populacji zwiększa się wraz z wiekiem; obecnie szacuje się, że na PChN choruje nawet 50% osób po 70. roku życia. Najczęstszymi przyczynami PChN w krajach rozwiniętych są cukrzyca, nadciśnienie tętnicze i otyłość.
Podsumowanie wiedzy na temat epidemiologii, prewencji oraz postępowania w pooperacyjnym delirium. Część 1.
W literaturze anglojęzycznej można się spotkać z określeniem do not resuscitate (DNR), czyli „nie resuscytować”, które jest zamiennie stosowane z do not attempt resuscitation (DNAR) - „nie podejmować próby resuscytacji”. W krajach zachodnich opracowano nawet oświadczenie woli allow natural death (AND) - „zezwolić na naturalną śmierć”.
W niniejszej publikacji omówiono podstawowe, przydatne w praktyce klinicznej zasady postępowania w 3 grupach zaburzeń hemostazy – małopłytkowości, wrodzonych osoczowych skazach krwotocznych i nabytej hemofilii A, oraz postępowanie w przypadku stwierdzenia wydłużenia czasów krzepnięcia (czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji [APTT] i czasu protrombinowego [PT] lub zwiększenia międzynarodowego współczynnika znormalizowanego [INR]) przed planowaną procedurą inwazyjną u pacjenta, który nie był w przeszłości diagnozowany w kierunku skazy krwotocznej.
Zespół ekspertów z 14 krajów, powołany w ramach Surviving Sepsis Campaign (SSC), zaktualizował wydane na początku 2020 roku zalecenia dotyczące postępowania u dorosłych chorych na COVID-19 leczonych na oddziałach intensywnej terapii (OIT).
Opieka okołooperacyjna nad pediatrycznymi pacjentami z otyłością różni się od tej, która obejmuje dzieci z prawidłową masą ciała. Naukowcy z University of Michigan zwrócili uwagę na problem niewłaściwego dawkowania leków u dzieci z nadwagą lub otyłością.
W ostatnich kilku latach opublikowano wiele artykułów poświęconych przewidywaniu poważnych powikłań kardiologicznych po operacjach pozasercowych i ich zapobieganiu. Wiele zaleceń towarzystw naukowych poświęconych temu zagadnieniu opiera się na opinii ekspertów, a nie na wysokiej jakości danych naukowych.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
