Antybiotykoterapia u pacjentów z sepsą
09.05.2019
dr hab. n. med. Mirosław Czuczwar, II Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
"Intensywna terapia – wyzwania i możliwości w leczeniu chorych w stanach krytycznych", 12–13 kwietnia 2019 r. Kraków
Wybrane treści dla pacjenta
-
Premedykacja
Premedykacja to wstępne postępowanie anestezjologiczne bezpośrednio przed znieczuleniem i operacją.
-
Noworodkowe zakażenie paciorkowcami grupy B
5–35% kobiet ciężarnych jest nosicielkami paciorkowca z grupy B, którym podczas porodu może się zakazić nowo urodzone dziecko. Doprowadza to niekiedy u noworodka do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc czy sepsa. W celu uniknięcia zakażenia stosuje się profilaktykę antybiotykową u matki. Noworodkowe zakażenie paciorkowcem z grupy B jest stanem zagrożenia życia i zawsze wymaga leczenia szpitalnego.
-
Zakażenia meningokokowe, sepsa meningokokowa
Inwazyjna choroba meningokokowa jest najczęstszą postacią zakażeń meningokokowych – ciężką, gwałtownie postępującą chorobą bakteryjną wywołaną przez wtargnięcie dwoinek zapalenia opon do prawidłowo jałowych miejsc organizmu, takich jak krew i ośrodkowy układ nerwowy.
-
-
Sepsa i wstrząs septyczny
Sepsa bezpośrednio zagraża życiu chorego, ponieważ w jej przebiegu dochodzi do niewydolności wielu ważnych dla życia narządów, takich jak nerki, wątroba, serce i płuca.
-
Zespół paciorkowcowego wstrząsu toksycznego
Paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego jest powikłaniem zakażenia paciorkowcami beta-hemolizującymi grupy A (Streptococcus pyogenes). To poważna choroba – w jej przebiegu dochodzi do niewydolności wielu narządów i może skończyć się śmiercią. Leczenie prowadzi się w warunkach szpitalnych, często na oddziale intensywnej terapii.
