Prostata (gruczoł krokowy, stercz) Gruczoł krokowy to inaczej prostata, gruczoł sterczowy lub stercz. Prostata znajduje się u mężczyzn w miednicy mniejszej, w okolicy krocza, pod pęcherzem moczowym. Przez stercz przechodzi cewka moczowa, dlatego też gruczoł krokowy wpływa na funkcjonowanie układu moczowo-płciowego. Najczęściej występującym zaburzeniem dotyczącym gruczołu krokowego jest jego łagodny przerost.
Mutacje genu BRCA1 i BRCA2 – uwarunkowany genetycznie rak piersi, jajnika, gruczołu krokowego i trzustkiNiektóre nowotwory złośliwe są związane z mutacjami w określonych genach. Wiadomo, że mutacje BRCA1 i BRCA2 zwiększają ryzyko zachorowania na raka piersi, jajnika, gruczołu krokowego i trzustki. Obecnie można wykonać badanie genetyczne pozwalające stwierdzić, czy u danej osoby występuje dana mutacja. O zasadności wykonania takiego badania należy porozmawiać z lekarzem genetykiem. Badanie takie wystarczy wykonać raz w życiu
Rak prostaty - objawy, przerzuty, leczenie, rokowanieRak prostaty (inaczej gruczołu krokowego) to nowotwór złośliwy rozwijający się w gruczole krokowym, który stanowi 20% wszystkich nowotworów złośliwych u mężczyzn w Polsce. Zwykle występuje u mężczyzn w starszym wieku i długo nie daje objawów. W leczeniu stosuje się operację, radioterapię i hormonoterapię.
Biopsja prostatyBiopsja prostaty jest procedurą diagnostyczną, podczas której lekarz pobiera fragmenty tkanki gruczołu krokowego do badań pod mikroskopem. Zwykle biopsję prostaty wykonuje się przy podejrzeniu raka prostaty. Biopsja jest procedurą inwazyjną, dlatego jej wykonanie należy omówić z lekarzem, ponieważ konieczne może być przygotowanie – odstawienie niektórych leków
PSA całkowity – antygen swoisty gruczołu krokowegoPSA (prostate-specific antigen) to enzym produkowany przez gruczoł krokowy. Zwiększone stężenie PSA najczęściej jest spowodowane łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, ale może też się wiązać z rakiem. Normy stężenia PSA są różne w zależności od wieku.
Celem badania było ustalenie wpływu opatrunku podciśnieniowego na występowanie powierzchownego zakażenia rany chirurgicznej u reoperowanych chorych z grupy dużego ryzyka.
Czy ocena okołooperacyjnego stężenia ctDNA może być markerem prognostycznym wskazującym na zasadność leczenia adiuwantowego u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca?
Lista pozaekranowych nieszczęść księżniczki Lei jest dłuższa niż wszystkie razem wzięte części „Gwiezdnych wojen”. Przerażające i poruszające. Czym? Tym, że do opisu choroby psychicznej brakuje języka. To znaczy jest – ale stygmatyzujący, wykluczający.