Depresja czy zespół stresu pourazowego? Dobra diagnoza to podstawa!
25.04.2023
Anna Morawska-Borowiec
psycholog, prezes Fundacji „Twarze depresji”, redaktor naczelna magazynu „Twarze depresji”
pomysłodawczyni kampanii społecznej „Twarze depresji. Nie oceniam. Akceptuję”.
Fundacja "Twarze depresji"
Wybrane treści dla pacjenta:
-
Depresja u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc
POChP to choroba obciążona dużym ryzykiem wystąpienia problemów psychicznych, spośród których dwa najczęstsze to depresja i lęk.
-
Depresja
Depresja jest jedną z najczęściej występujących chorób na świecie. Dlatego warto zaznajomić się z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi jej przyczyn, objawów depresji oraz sposobów postępowania w przypadku jej wystąpienia.
-
Depresja maskowana
Określenie „maskowana” oznacza, że faktyczny problem, jakim jest depresja, ukrywa się za objawami wskazującymi na inną chorobę. Charakterystyczne w jej przebiegu jest to, że objawy pod postacią obniżonego nastroju, zmniejszonej energii oraz niemożności cieszenia się tym, co wcześniej sprawiało przyjemność są mniej nasilone lub wcale nie występują, a na pierwszy plan wysuwają się m.in. zaburzenia snu, lęk o falującym przebiegu, różnego rodzaju dolegliwości somatyczne, a także zespoły bólowe.
-
Zaburzenia depresyjne u dzieci i młodzieży
Depresję stwierdza się u 2% dzieci (dotyka ona równie często dziewczynki i chłopców) oraz nawet u 8% nastolatków (częściej chorują dziewczęta). Szacuje się, że szeroko rozumiane zaburzenia depresyjne mogą występować 20% nastolatków, a niektóre źródła podają, że objawy depresyjne stwierdza się u blisko co trzeciego nastolatka.
-
Zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży
Zaburzenia lękowe mogą dotykać nawet do 20% dzieci i nastolatków. W okresie dzieciństwa i dojrzewania występują różne postacie zaburzeń lękowych.
-
Depresja i psychoza poporodowa
Depresja poporodowa i inne zaburzenia psychiczne tego okresu związane są z ryzykiem negatywnego wpływu na życie i funkcjonowanie samej kobiety, dziecka oraz całej rodziny. Brak odpowiedniego rozpoznania i leczenia może mieć niekorzystny wpływ na relacje kobiety z dzieckiem, partnerem i rodziną.
-
Depresja sezonowa
Depresja sezonowa ma sezonowo-nawrotowy przebieg, co oznacza, że epizody depresyjne pojawiają się najczęściej u pacjenta późną jesienią lub wczesną zimą i trwają do wiosny, kiedy to dochodzi do poprawy nastroju. Zdarza się, choć znacznie rzadziej, że objawy choroby obserwuje się wiosną i latem, a w okresie jesienno-zimowym dochodzi do remisji.
-
Depresja okołomenopauzalna
Menopauza (okres przekwitania, klimakterium) to zazwyczaj naturalny proces biologiczny, w przebiegu którego u kobiet (w wieku około 45–50 lat) dochodzi do zmniejszenia i ostatecznie zatrzymania produkcji estrogenów, co wiąże się początkowo z nieregularnym występowaniem cyklów miesiączkowych, aż do ich ostatecznego zatrzymania.