32-letni chory na depresję z infekcją górnych dróg oddechowych i polekowymi działaniami niepożądanymi
20.03.2020
dr hab. n. med. Jarosław Woroń1, dr hab. n. med. Marcin Siwek2
1 farmakolog kliniczny, Uniwersytecki Ośrodek Monitorowania Działań Niepożądanych Leków Zakładu Farmakologii Klinicznej Katedry Farmakologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
2 specjalista psychiatra, Zakład Zaburzeń Afektywnych Katedry Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Wybrane treści dla pacjenta
-
Depresja maskowana
Określenie „maskowana” oznacza, że faktyczny problem, jakim jest depresja, ukrywa się za objawami wskazującymi na inną chorobę. Charakterystyczne w jej przebiegu jest to, że objawy pod postacią obniżonego nastroju, zmniejszonej energii oraz niemożności cieszenia się tym, co wcześniej sprawiało przyjemność są mniej nasilone lub wcale nie występują, a na pierwszy plan wysuwają się m.in. zaburzenia snu, lęk o falującym przebiegu, różnego rodzaju dolegliwości somatyczne, a także zespoły bólowe.
-
Depresja okołomenopauzalna
Menopauza (okres przekwitania, klimakterium) to zazwyczaj naturalny proces biologiczny, w przebiegu którego u kobiet (w wieku około 45–50 lat) dochodzi do zmniejszenia i ostatecznie zatrzymania produkcji estrogenów, co wiąże się początkowo z nieregularnym występowaniem cyklów miesiączkowych, aż do ich ostatecznego zatrzymania.
-
Depresja i psychoza poporodowa
Depresja poporodowa i inne zaburzenia psychiczne tego okresu związane są z ryzykiem negatywnego wpływu na życie i funkcjonowanie samej kobiety, dziecka oraz całej rodziny. Brak odpowiedniego rozpoznania i leczenia może mieć niekorzystny wpływ na relacje kobiety z dzieckiem, partnerem i rodziną.
-
Chlamydiozy
Chlamydiozy to grupa chorób zakaźnych wywołanych przez bakterie z rzędu Chlamydiales. U ludzi występuje Chlamydophila pneumoniae, wywołująca zapalenia górnych i dolnych dróg oddechowych, Chlamydophila psittaci – gatunek odzwierzęcy wywołujący ornitozę objawiającą się najczęściej zapaleniem płuc oraz Chlamydia trachomatis, powodująca zapalenia spojówek oraz zapalenia układu moczowo-płciowego, u noworodków zaś – zapalenia płuc. W leczeniu stosuje się antybiotyki.
-
Depresja sezonowa
Depresja sezonowa ma sezonowo-nawrotowy przebieg, co oznacza, że epizody depresyjne pojawiają się najczęściej u pacjenta późną jesienią lub wczesną zimą i trwają do wiosny, kiedy to dochodzi do poprawy nastroju. Zdarza się, choć znacznie rzadziej, że objawy choroby obserwuje się wiosną i latem, a w okresie jesienno-zimowym dochodzi do remisji.
-
Baby blues - ile trwa, przyczyny, objawy, jak sobie radzić ze smutkiem poporodowym
Rodzi się dziecko, wymarzone, wyczekane. Matka tuli je, całuje, ogląda ze wszystkich stron. Wspólnie z ojcem odkrywają, że oto urodziło się najpiękniejsze stworzenie na świecie. Skąd więc stan, który określamy jako baby blues, smutek poporodowy? Wyjaśniamy jak długo będzie trwać baby blues i jakie są przyczyny przygnębienia po porodzie.
-
Depresja u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc
POChP to choroba obciążona dużym ryzykiem wystąpienia problemów psychicznych, spośród których dwa najczęstsze to depresja i lęk.
-
Zaburzenia depresyjne u dzieci i młodzieży
Depresję stwierdza się u 2% dzieci (dotyka ona równie często dziewczynki i chłopców) oraz nawet u 8% nastolatków (częściej chorują dziewczęta). Szacuje się, że szeroko rozumiane zaburzenia depresyjne mogą występować 20% nastolatków, a niektóre źródła podają, że objawy depresyjne stwierdza się u blisko co trzeciego nastolatka.
-
Infekcje dróg oddechowych u dzieci
U dzieci, szczególnie tych uczęszczających do żłobka, przedszkola lub posiadających starsze rodzeństwo w wieku przedszkolnym, rozpoznaje się średnio 8–10 infekcji dróg oddechowych w ciągu roku. Większość z nich to łagodne, samo-ograniczające się zakażenia górnych dróg oddechowych. Niektóre, np. zapalenie płuc lub zapalenie oskrzelików, mogą mieć jednak cięższy przebieg.
-
Anhedonia – objawy, przyczyny, leczenie
Anhedonia to objaw różnych zaburzeń psychicznych. Oznacza mniejszą zdolność do doświadczania przyjemności czy zupełny jej brak. Podstawą postępowania w przypadku stwierdzenia anhedonii jest zdiagnozowanie choroby ją wywołującej i leczenie przyczynowe np. zaburzeń depresyjnych lub uzależnienia