Jakie były efekty programu szczepień przeciwko półpaścowi?

10.06.2020
Impact of a publicly funded herpes zoster immunization program on the burden of disease in Ontario, Canada: a population-based study.
Martins D. i wsp.:
Clin. Infect. Dis., 2020. pii: ciaa014. doi: 10.1093/cid/ciaa014

Opracowała Małgorzata Ściubisz, redaktor serwisu "Szczepienia"

W kanadyjskim badaniu populacyjnym (analiza szeregów czasowych) oceniono efekty programu powszechnych szczepień przeciwko półpaścowi u osób starszych. Szczepionka przeciwko półpaścowi dostępna jest w Kanadzie od września 2009 roku, a od sierpnia 2016 roku w ramach finansowanego ze środków publicznych programu powszechnych szczepień dla osób w wieku 65–70 lat. Analizą objęto lata 2005–2018, a okres ten podzielono na trzy etapy: przed rozpoczęciem programu powszechnych szczepień (od stycznia 2005 r. do sierpnia 2009 r.), dostępności szczepionki tylko na rynku prywatnym (od września 2009 r. do sierpnia 2016 r.) oraz po rozpoczęciu programu powszechnych szczepień (od sierpnia 2016 r. do września 2018 r.). Dla każdego miesiąca w analizowanych latach określono zapadalność na półpasiec wymagający porady lekarskiej w populacji mieszkańców prowincji Ontario w wieku 65–70 lat, którzy mieli dostęp do opieki zdrowotnej. Dane do badania uzyskano z oficjalnych baz danych medycznych.

W 14-letnim okresie obserwacji zarejestrowano 50 740 przypadków półpaśca wymagających porady lekarskiej, w tym 35 596 wymagających porady w ramach opieki ambulatoryjnej, 14 849 wymagających porady w trybie pilnym na oddziale pomocy doraźnej i 295 wymagających hospitalizacji. Odnotowano, że wśród osób w wieku 65–70 lat w okresie realizacji programu powszechnych szczepień, w porównaniu z okresem przed rozpoczęciem programu, miesięczna zapadalność na półpasiec wymagający porady lekarskiej w ramach opieki ambulatoryjnej zmniejszyła się o 19,1% (z 4,8 do 3,8/10 000 populacji), a wymagający porady na oddziale pomocy doraźnej lub hospitalizacji o 38,2% (z 1,7 do 1/10 000 populacji). Efektu takiego nie obserwowano w okresie dostępności szczepionki jedynie na rynku prywatnym.

Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że rozpoczęcie programu powszechnych szczepień przeciwko półpaścowi osób w wieku 65–70 lat związane było ze zmniejszeniem zapadalności na półpasiec, w tym półpasiec o ciężkim przebiegu wymagający porady w szpitalu, w populacji objętej szczepieniami.

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań