Opracowały: lek. Iwona Rywczak, mgr Małgorzata Ściubisz
W szwedzkim badaniu kohortowym oceniono wpływ szczepionki HPV-4 na zapadalność na choroby autoimmunizacyjne u dziewcząt i kobiet, u których jeszcze przed szczepieniem rozpoznano inną chorobę autoimmunizacyjną. W obliczeniach zapadalności na nową chorobę autoimmunizacyjną uwzględniono okres 180 dni po szczepieniu. Badaniem objęto 70 265 mieszkanek Szwecji w wieku 10–30 lat. Co najmniej 1 dawkę HPV-4 otrzymało 11 256 osób. Grupę kontrolną stanowiły kobiety nieszczepione (59 009 osób). W momencie kwalifikacji do badania pacjentki najczęściej były obciążone celiakią, łuszczycą i cukrzycą typu 1.
W grupie zaszczepionej HPV-4 w trakcie 7848 osobolat obserwacji stwierdzono 124 nowe zachorowania na choroby autoimmunizacyjne, co odpowiadało zapadalności 15,8/1000 osobolat, natomiast w grupie nieszczepionej w trakcie 245 807 osobolat obserwacji odnotowano 5428 nowych zachorowań (zapadalność 22,1/1000 osobolat). Po uwzględnieniu różnych czynników zakłócających stwierdzono, że zapadalność na inną chorobę autoimmunizacyjną w okresie 180 dni po szczepieniu HPV-4 nie zwiększyła się. W grupie zaszczepionej ryzyko nowego zachorowania było nawet nieznacznie mniejsze niż w grupie nieszczepionej (wskaźnik współczynników zapadalności [IRR]: 0,77 [95% CI: 0,65–0,93]). W analizie uwzględniającej okres obserwacji od podania szczepionki do ukończenia badania uzyskano podobne wyniki (IRR: 0,68 [95% CI: 0,60–0,77]).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie za pomocą HPV-4 nie zwiększało ryzyka rozwoju nowej choroby autoimmunizacyjnej u dziewcząt i kobiet, które chorowały na jakąś chorobę autoimmunizacyjną jeszcze przed podaniem tej szczepionki. Wyniki badania mogą stanowić pomocne źródło informacji dla lekarzy i decydentów rozważających objęcie szczepieniem HPV-4 takiej grupy ryzyka.