Artykuł stanowi pierwszą część najnowszych polskich wytycznych, zawierającą informacje ogólne, czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zalecenia dotyczące profilaktyki tej choroby u chorych leczonych operacyjnie lub zachowawczo, u osób podróżujących samolotem oraz u osób z bezobjawową trombofilią.
Polskie wytyczne, zawierające informacje ogólne, czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zalecenia dotyczące profilaktyki tej choroby u chorych leczonych operacyjnie lub zachowawczo, u osób podróżujących samolotem oraz u osób z bezobjawową trombofilią.
W artykule przedstawiono wybrane praktyczne informacje oraz zalecenia opracowane przez British Thoracic Society dotyczące: 1) warunków w czasie lotu; 2) informacji dla pacjenta; 3) oceny stanu pacjenta przed podróżą samolotem; 4) logistyki podawania tlenu i wspomagania wentylacji w czasie podróży samolotem; 5) postępowania w takich chorobach jak: astma i POChP, rozstrzenie oskrzeli, choroba nowotworowa, choroba niedokrwienna serca, wrodzone sinicze wady serca itp.
W artykule przedstawiono wybrane praktyczne informacje oraz zalecenia odnośnie do prewencji chorób sercowo-naczyniowych, opracowane przez European Society of Cardiology we współpracy z 9 innymi towarzystwami naukowymi.
W artykule przedstawiono aktualne zalecenia towarzystw amerykańskich dotyczące rozpoznawania zatorowości płucnej u kobiet ciężarnych.
W odróżnieniu od poprzednich w aktualnych rekomendacjach uwzględniono dodatkowo problematykę związku HT z występowaniem raka jajnika, raka płuca, depresji i przedwczesnej menopauzy oraz oceniono znaczenie hormonów bioidentycznych w leczeniu kobiet z dolegliwościami okresu pomenopauzalnego.
Aktualna (2011 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO). W tekście przedstawiono aktualne zasady postępowania w przypadku żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych na nowotwory. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku. Celem publikowanych przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
W artykule przedstawiono zalecenia i wybrane informacje istotne dla codziennej praktyki klinicznej dotyczące postępowania diagnostycznego i leczenia choroby tętnic obwodowych: tętnic szyjnych, tętnic kręgowych, tętnic kończyn górnych, tętnic trzewnych, tętnic nerkowych i tętnic kończyn dolnych.
Artykuł zawiera opracowane przez polskich ekspertów zalecenia dotyczące rozpoznawania i leczenia nabytej hemofilii A, jak również informacje na temat epidemiologii, patofizjologii i obrazu klinicznego tej choroby.
W artykule przedstawiono wybrane informacje istotne dla codziennej praktyki klinicznej dotyczące m.in. rozpoznawania ostrych zespołów wieńcowych bez przetrwałego uniesienia odcinka ST, oceny rokowania oraz zalecenia dotyczące farmakoterapii i leczenia inwazyjnego, jak również postępowania w szczególnych grupach chorych, m.in. w podeszłym wieku, u chorych na przewlekłą chorobę nerek, z niewydolnością serca, z niedokrwistością i z powikłaniami leczenia przeciwzakrzepowego.
Peptydy natriuretyczne (PN) są fizjologicznie wytwarzane głównie w przedsionkach serca. Przedsionkowy peptyd natriuretyczny (ANP) jest magazynowany głównie w ziarnistościach kardiomiocytów przedsionków i dostępny do szybkiego uwalniania.
W artykule przedstawiono wybrane informacje istotne dla codziennej praktyki klinicznej, dotyczące m.in. oceny ryzyka sercowo-naczyniowego, oceny laboratoryjnej lipidów i apolipoprotein osocza, modyfikacji stylu życia w celu poprawy profilu lipidowego osocza, farmakoterapii hipercholesterolemii, hipertriglicerydemii i dyslipidemii mieszanej, postępowania w szczególnych grupach chorych (w tym w dyslipidemiach rodzinnych) oraz monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa leczenia hipolipemizującego.
Tłumaczenie zawiera wszystkie swoiste zalecenia sformułowane przez autorów wytycznych na podstawie wiarygodnych i aktualnych danych naukowych pochodzących z artykułów opublikowanych do czerwca 2010 roku w czasopismach medycznych indeksowanych w elektronicznych bazach danych. Poszczególne zalecenia różnią się siłą w zależności od stopnia wiarygodności danych dotyczących danego zagadnienia klinicznego.
Artykuł przedstawia w skrócie wpływ fibratów, kwasu nikotynowego i kwasów tłuszczowych ω-3 oraz modyfikacji stylu życia na stężenia lipidów w osoczu oraz aktualne zalecenia Europejskiego Towarzystwa Miażdżycowego dotyczące postępowania leczniczego w przypadku hipertriglicerydemii i/lub małego stężenia HDL.
Krwotok śródmózgowy odpowiada jedynie za ok. 10% wszystkich udarów mózgu, ale mimo rzadszego występowania niż udar niedokrwienny jest chorobą o wiele gorzej rokującą, obarczoną większym ryzykiem zgonu i niesprawności.
W artykule przedstawiono wybrane informacje, mające istotne znaczenie w praktyce klinicznej, dotyczące ryzyka krwawienia z przewodu pokarmowego związanego z przyjmowaniem leków przeciwpłytkowych, zapobiegania takim krwawieniom u chorych leczonych pochodną tienopirydyny oraz interakcji inhibitorów pompy protonowej z klopidogrelem.
W artykule przedstawiono zalecenia zawarte w aktualnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego i Europejskiego Stowarzyszenia Kardiotorakochirurgii, dotyczące: 1) wykonywania badań obrazowych w celu rozpoznania choroby wieńcowej; 2) wyboru metody rewaskularyzacji w różnych postaciach choroby niedokrwiennej serca oraz w sytuacjach szczególnych, takich jak ostra niewydolność serca w przebiegu świeżego zawału serca, cukrzyca, przewlekła choroba nerek, operacja zastawki serca, zwężenie tętnicy szyjnej, zwężenie tętnicy nerkowej, wczesna i późna niewydolność wszczepionego pomostu, wczesne i późne niepowodzenie PCI; 3) zapobiegania i leczenia migotania przedsionków u chorych poddawanych CABG; 4) aspektów technicznych CABG i PCI, w tym farmakoterapii przeciwzakrzepowej; 5) prewencji wtórnej.
U chorych z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych (PNKD) i z klinicznie jawną chorobą wieńcową lub zwężeniem zewnątrzczaszkowych tętnic szyjnych zaleca się leczenie przeciwpłytkowe przez całe życie w porównaniu z niestosowaniem w ogóle leków przeciwpłytkowych.
Przedstawiony artykuł zawiera aktualne wytyczne The American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) odnośnie do stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych w celach niezwiązanych z antykoncepcją.
U chorych z migotaniem przedsionków obciążonych umiarkowanym lub dużym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych zaleca się obecnie przewlekłe leczenie doustnym lekiem przeciwkrzepliwym; zwykle jest nim antagonista witaminy K – warfaryna (w Polsce stosuje się także acenokumarol – przyp. red.)