Zespoły otępienne są obecnie jednym z najpoważniejszych problemów zdrowia publicznego. W niniejszym opracowaniu przedstawiono wnioski płynące z przygotowanych przez ekspertów British Association for Psychopharmacology trzeciego wydania wytycznych postępowania klinicznego w przypadkach otępień o rozmaitej etiologii.
W niniejszym artykule przeglądowym opisano długoterminowy przebieg zaburzeń osobowości typu borderline niezależnie od grupy wiekowej, zwracając przy tym uwagę na wpływ leczenia na funkcjonowanie oraz nasilenie objawów u chorych z tym zaburzeniem.
Autorzy przedstawiają podstawowe informacje na temat snu, znaczenie dobrego snu dla stanu zdrowia, zalecenia dla osób bez zaburzeń snu i z zaburzeniami snu, leczenie zaburzeń snu oraz znaczenie zdrowego snu dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
W niniejszym opracowaniu podsumowano najważniejsze wskazówki dotyczące leczenia.
Zaburzenia lękowe są jednymi z najczęściej stwierdzanych zaburzeń psychicznych. Kobiety chorują około dwukrotnie częściej niż mężczyźni, a poszczególne kraje znacznie różnią się pod względem rozpowszechnienia tych zaburzeń.
Schizofrenia jest zaburzeniem neurorozwojowym, w którego patofizjologii – jak się wydaje – najważniejszą rolę odgrywają czynniki genetyczne, epigenetyczne i stres psychospołeczny.
W niniejszym artykule przedstawiono zalecenia ekspertów British Association for Psychopharmacology (BAP) dotyczące leczenia farmakologicznego osób, u których uzależnienie od substancji psychoaktywnych towarzyszy innym zaburzeniom psychicznym.
Autorzy przeprowadzili systematyczny przegląd piśmiennictwa, korzystając z zasobów baz danych: PubMed i Cochrane. Do przeglądu piśmiennictwa włączyli również adekwatne pozycje wymienione w spisach treści prac odnalezionych we wspomnianych powyżej bazach danych. W poszukiwaniu informacji na temat niezakończonych jeszcze badań (lub studiów, których wyniki nie zostały jeszcze opublikowane) sięgali do zasobów bazy clinicaltrials.gov.
Palenie tytoniu należy do kluczowych czynników determinujących rozwój licznych chorób układu sercowo-naczyniowego, oddechowego oraz pokarmowego, a także wielu nowotworów złośliwych.
W niniejszym opracowaniu przedstawiono najważniejsze dane na temat skuteczności i bezpieczeństwa różnych form leczenia farmakologicznego przeznaczonych dla osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych należących do nieomawianych dotychczas grup: kanabinoidów, związków psychostymulujących (kokainy i pochodnych amfetaminy) lub substancji potocznie nazywanych „narkotykami klubowymi” (3,4-metylenodioksymetamfetaminy [MDMA] i kwasu gamma-hydroksymasłowego [gamma-hydroxybutyric acid - GHB] oraz jego prekursorów).
W niniejszym artykule przedstawiono najważniejsze wnioski płynące z wytycznych przygotowanych przez ekspertów British Association for Psychopharmacology, dotyczących zasad prowadzenia farmakoterapii osób uzależnionych od BDZ.
Uzależnienie od opiatów jest zaburzeniem przewlekłym, przebiegającym z okresami zaostrzeń i remisji. Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań sugerują, że wskaźnik nawrotów u leczonych w ośrodkach całodobowych osób uzależnionych od heroiny wynosi około 60%.
Najważniejsze informacje dotyczące zasad farmakoterapii osób uzależnionych od alkoholu.
Treating tobacco use and dependence. Clinical practice guideline
Otępienie dotyka około 800 000 osób w Wielkiej Brytanii, najczęściej powoduje je choroba Alzheimera, następnie otępienie naczyniopochodne i otępienie z ciałami Lewy'ego. Istnieją także inne rzadsze jego przyczyny – w tym odwracalne.
Jednym z mitów panujących we współczesnej psychiatrii (czy psychologii) jest założenie, że wiele dziecięcych zaburzeń nie istnieje u osób dorosłych. Tak jakby w momencie otrzymania dowodu osobistego znikał zespół Aspergera czy właśnie ADHD.
Wytyczne przygotowali eksperci skupieni w American Academy of Child and Adolescent Psychiatry Work Group on Quality Issues, postępując zgodnie z zasadami American Medical Association. Zalecenia opracowano z myślą o psychiatrach zajmujących się osobami w wieku rozwojowym, ale informacje w nich zawarte mogą okazać się użyteczne również dla innych profesjonalistów zajmujących się ochroną zdrowia psychicznego.
Obserwowane w ostatnich dziesięcioleciach coraz większe rozpowszechnienie depresji w populacjach ludzkich, wraz z jej negatywnymi konsekwencjami w wymiarze indywidualnym i społecznym, stanowią o konieczności wypracowywania skuteczniejszych zasad postępowania klinicznego.
Otępienie jest istotnym czynnikiem ryzyka wypadków drogowych, a zakaz prowadzenia samochodu przez osobę z umiarkowanym lub zaawansowanym otępieniem nie budzi wątpliwości.
Praktyczne wskazówki (Practice Guideline) dotyczące leczenia pacjentów cierpiących na określone zaburzenia czy choroby stanowią cenne źródło informacji na temat aktualnej wiedzy dotyczącej właściwego postępowania terapeutycznego.