Na rycinie 3A ujęto rozstęp mięśni po stronie prawej z mięśniem biodrowo-lędźwiowym (M) i nerwiakiem (N) oraz – do porównania – rozstęp mięśni po stronie lewej z mięśniem biodrowo-lędźwiowym (M) oraz naczyniami udowymi: tętnicą (A) i żyłą (V). Na sonografie wyraźnie widać, że nerwiak (N) znajduje się w przyśrodkowej części rozstępu mięśni, uciska na tenże mięsień i przesuwa do przodu więzadło pachwinowe. Do rozpoznania nerwiaka brakuje wykazania związku zmiany z nerwem udowym, który prawidłowo przebiega właśnie w przyśrodkowej części rozstępu mięśni, który uwidoczniono na rycinie 3B – nerwiak (N) leży w osi nerwu udowego (strzałki).
Ryc. 3.
Sonoanatomię topograficzną okolicy pachwiny prawej u innej kobiety pokazuje rycina 4.
Ryc. 4.
Strzałki czerwone wskazują więzadło pachwinowe, zaś strzałka niebieska określa miejsce położenia nerwu udowego (M –
mięsień biodrowo-lędźwiowy, A – tętnica udowa, V – żyła udowa). Na tej rycinie nie widać łuku biodrowo-łonowego
będącego pasmem więzadłowym, który oddziela rozstęp mięśni od rozstępu naczyń. Leży on między nerwem udowym a tętnicą udową (ryc. 2B).
U przedstawionej chorej znajomość anatomii prawidłowej pozwoliła na trafne rozpoznanie nerwiaka nerwu udowego
prawego, które następnie potwierdzono za pomocą rezonansu magnetycznego.
Po wprowadzeniu ultrasonografii wysokiej rozdzielczości (głowice 12–15 MHz) obrazowanie USG nerwów obwodowych jest
ważną – obok elektromiografii i rezonansu magnetycznego – metodą diagnostyczną tych struktur.1
Najczęstszą patologią nerwu udowego jest neuropatia uciskowa, do której dochodzi właśnie w obrębie rozstępu
mięśni.2 Z przedstawionego przypadku wynika, że w różnicowaniu zmian chorobowych stwierdzanych w pachwinach należy uwzględnić również – oprócz wymienionych w pytaniu patologii oraz krwiaka i ropnia – nowotwór
wywodzący się z nerwów tej okolicy.3,4 W piśmiennictwie znalazłem 2 opisy nerwiaka osłonkowego (guza na
ogół łagodnego), wstępnie rozpoznanego jako przepuklina pachwinowa. W obu przypadkach metodą obrazowania zmiany nie
była sonografia5,6 i tylko w jednym chodziło o nerw udowy6. Natomiast Zentar i wsp. opisali 10
cm nerwiaka osłonkowego związanego z jelitem cienkim, którego odkryto w trakcie operacji przepukliny
pachwinowej.7
Piśmiennictwo:
1. Kowalska B., Sudoł-Szopińska I.: Anatomia prawidłowa i wybranych nerwów obwodowych. Część I: Sonohistologia oraz ogólne zasady badania na przykładzie nerwu pośrodkowego. J. Ultrason., 2012; 12: 120–1302. Kowalska B., Sudoł-Szopińska I.: Ocena ultrasonograficzna wybranych patologii nerwów obwodowych. Część II: Neuropatie uciskowe kończyny dolnej. J. Ultrason., 2012; 12: 463–471
3. Yang D.M., Kim H.C., Lim J.W. i wsp.: Sonographic findings of groin masses. J. Ultrason. Med., 2007; 26: 605–614
4. Park H.R., Park S.B., Lee E.S. i wsp.: Sonographic evaluation of inguinal lesions. Clin. Imaging, 2016; 40: 949–955
5. Ninos A., Douridas G., Liapi G. i wsp.: Schwannoma in the inguinal canal masquerading an inguinal hernia. Hernia, 2004; 8: 73–75
6. Coulibaly O., Salloum C., Potelon P. i wsp.: Femoral nerve schwannoma misdiagnosed as an inguinal herniation: a case report and review of the literature. Neurochirurgie, 2019; 65: 100–102
7. Zentar A., Tijani Y., Elkaoui H. i wsp.: Small bowel schwannoma revealed during an inguinal hernia: a case report. J. Med. Case Rep., 2014; 8: 287–291
