W liście naukowym nadesłanym do redakcji „The New England Journal of Medicine” przedstawiono wyniki badania kohortowego z retrospektywnym zbieraniem danych, w którym oceniono ryzyko transmisji zakażenia SARS-CoV-2 od dzieci i nastolatków na innych domowników oraz zidentyfikowano czynniki mające wpływ na wielkość tego ryzyka.
Wyjściową populację stanowiły dzieci uczestniczące w obozie, na którym doszło do wybuchu ogniska epidemicznego COVID-19. Naukowcy przeprowadzili wywiady z 224 dziećmi w wieku 9–17 lat, u których potwierdzono zakażenie SARS-CoV-2 (metodą molekularną lub testem antygenowym). Objawy COVID-19 rozwinęły się u 198 dzieci (88%), w tym u 141 (71%) z nich już po powrocie z obozu do domu.
Zidentyfikowano 526 osób z kontaktu domowego z chorymi dziećmi. Zakażenie SARS-CoV-2 potwierdzono u 48 (45%) ze 107 osób należących do 35 gospodarstw domowych (u 2 osób na podstawie kryteriów klinicznych i epidemiologicznych). Na tej podstawie oszacowano, że ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 po kontakcie domowym wyniosło 45% (95% CI: 36–54). Wśród osób z kontaktu wieku ≥18 lat, które zachorowały na COVID-19 hospitalizacji (przez 5–10 dni) wymagało 10%. U dużej części osób z kontaktu (79%) do zakażenia doszło po kontakcie z dziećmi, które objawy COVID-19 rozwinęły dopiero po powrocie z obozu do domu (odstęp czasu między pojawieniem się objawów u dzieci a pojawieniem się objawów u osób z kontaktu wynosił najczęściej 5 dni).
Dzieci i nastolatków chorych na COVID-19 zapytano także, czy w kontakcie z domownikami przestrzegali zasad rygoru sanitarnego. Ponad połowa dzieci (67%) zadeklarowała, że starała się zachowywać fizyczny dystans, a 34%, że przy bliższym kontakcie zawsze zakładało maseczkę. Na tej podstawie zidentyfikowano czynniki mające wpływ na ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 po kontakcie domowym. Wykazano, że przestrzeganie zasady dystansu fizycznego przez dzieci chore na COVID-19 zmniejszało ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 wśród innych domowników o 60% (skorygowany iloraz szans – aOR: 0,4 [95% CI: 0,1–0,9]). Natomiast bliski lub bezpośredni kontakt z dziećmi chorymi na COVID-19 zwiększał ryzyko zakażenia, odpowiednio o 5-krotnie (aOR: 5,2 [95% CI: 1,2–22,5]) i 6-krotnie (aOR: 5,8 [95% CI: 1,8–18,8]).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że ryzyko transmisji zakażenia SARS-CoV-2 od dzieci w wieku szkolnym na pozostałych domowników było duże. W tych gospodarstwach domowych, w których doszło do transmisji SARS-CoV-2, prawie połowa domowników zachorowała na COVID-19, a kilkoro z nich wymagało hospitalizacji. Zwrócili również uwagę, że otrzymane wyniki mogą być niedoszacowane, ponieważ opierano się deklaracjach pacjentów, a badanie w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 po kontakcie nie było obowiązkowe.
