Skróty: CI – przedział ufności, COVID-19 – choroba spowodowana przez SARS-CoV-2, GKS – glikokortykosteroid, HR – hazard względny, NNT – number needed to treat, OR – iloraz szans, SARS-CoV-2 – koronawirus zespołu ostrej niewydolności oddechowej 2
Na łamach sierpniowego numeru „The Lancet Respiratory Medicine” opublikowano wyniki międzynarodowego badania klinicznego z randomizacją i podwójnie ślepą próbą o akronimie COV-BARRIER, prowadzonego w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa stosowania baricytynibu u dorosłych hospitalizowanych z powodu COVID-19. Do badania włączono 1525 dorosłych (wiek śr. 58 lat, mężczyźni 63%) hospitalizowanych z powodu potwierdzonego laboratoryjnie zakażenia SARS-CoV-2 i wymagających tlenoterapii, z objawami zapalenia płuc lub aktywnej i objawowej COVID-19 oraz zwiększonym stężeniem ≥1 markera zapalnego (białko C-reaktywne, dimer D, dehydrogenaza mleczanowa lub ferrytyna). Chorych przydzielono losowo do grup, w których otrzymywali baricytynib p.o. w dawce 4 mg/d (2 mg/d przy eGFR 30–60 ml/min/1,73m2) łącznie z opieką standardową lub samą tylko opiekę standardową przez 14 dni lub do czasu wypisu ze szpitala. W trakcie trwania badania w ramach opieki standardowej remdesiwir otrzymało 18% chorych w grupie eksperymentalnej i 19% w grupie kontrolnej, a GKS systemowo odpowiednio 80% i 78% chorych (w tym 92% i 90% – deksametazon).
Nie stwierdzono różnic między grupami w zakresie częstości występowania głównego złożonego punktu końcowego, na który składały się oceniane łącznie w okresie 28 dni: progresja choroby do konieczności rozpoczęcia tlenoterapii wysokoprzepływowej, nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej lub inwazyjnej wentylacji mechanicznej lub zgon (27,8% chorych w ramieniu baricytynibu vs 30,5% chorych w grupie kontrolnej; OR 0,85; 95% CI: 0,67–1,08). Stosowanie baricytynibu łącznie z opieką standardową w porównaniu z samą opieką standardową wiązało się natomiast ze zmniejszeniem o 38% śmiertelności 28-dniowej (8% vs 13%; HR 0,57; 95% CI: 0,41–0,78; NNT 20) oraz ze zmniejszeniem śmiertelności 60-dniowej (10% vs 15%; HR 0,62; 95% CI: 0,47–0,83). Częstość występowania poważnych objawów niepożądanych (15% vs 18%), poważnych zakażeń (9% vs 10%) oraz zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (3% vs 3%) była zbliżona w obu grupach.
Autorzy podsumowują, że pomimo braku różnic między porównywanymi grupami w odniesieniu do ryzyka progresji choroby, na uwagę zasługuje fakt, że u dorosłych hospitalizowanych z powodu COVID-19 stosowanie baricytynibu łącznie z opieką standardową wiązało się ze znamiennym zmniejszeniem śmiertelności zarówno 28-, jak i 60-dniowej, przy akceptowalnym profilu bezpieczeństwa.