Ostatecznie populację badania utworzyło: (1) 179 dzieci chorych na grypę potwierdzoną laboratoryjnie o ciężkim przebiegu oraz (2) 381 dzieci chorych na COVID-19 potwierdzoną laboratoryjnie o ciężkim przebiegu. Wykazano, że dzieci chore na grypę były nieco młodsze od dzieci chorujących na COVID-19 (mediana wieku: 5,1 vs 13,8 lat), rzadziej chorowały przewlekle (≥1 chorobę przewlekłą stwierdzono odpowiednio u 66,4 vs 78,5% dzieci), rzadziej też obserwowano u nich otyłość (21,4 vs 42,2%), wtórne niedobory odporności (1,7 vs 12,3%), choroby nerek lub układu moczowego (3,9 vs 8,9%), natomiast częściej stwierdzano u nich przewlekłe zaburzenia neurologiczne (33 vs 24,1%). Dominującym objawem u dzieci chorych na grypę i COVID-19 była gorączka (92,7 vs 69,6%) i kaszel (91,6 vs 55,4%), jednak u dzieci chorych na COVID-19, w porównaniu z chorymi na grypę, rzadziej obserwowano objawy typowe dla zakażenia dróg oddechowych, takie jak gorączka, kaszel, zmęczenie, duszność, uczycie zatkania nosa lub katar, wymioty, ból głowy, ból mięśni, ból gardła i zaburzenia świadomości. Choć dzieci chore na grypę wymagały krótszej hospitalizacji na OIT niż dzieci chore na COVID-19 (mediana: 5 vs 7 dni), to z podobną częstością wymagały inwazyjnego wspomagania oddychania (30,2 vs 30,2%), podania leków o działaniu wazopresyjnym (19,6 vs 19,9%) lub zastosowania pozaustrojowej oksygenacji przezbłonowej (2,2 vs 2,9%). Śmiertelność w przebiegu grypy i COVID-19 u dzieci również była podobna (2,2 vs 2,9%). Oszacowano, że ryzyko zgonu lub konieczności zastosowania leczenia podtrzymującego życie u dzieci chorych na grypę i COVID-19 było podobne (OR: 1,30 [95% CI: 0,78–2,15]).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że choć dzieci chore na grypę i COVID-19 różniły się pod względem wybranych cech demograficznych i przebiegu klinicznego obu chorób, to ryzyko zagrażających życiu powikłań było podobne.
