Opracowała mgr Małgorzata Ściubisz
W szwedzkim populacyjnym badaniu kohortowym oceniono związek między szczepieniem przeciwko COVID-19 a występowaniem zaburzeń miesiączkowania i nieprawidłowych krwawień u kobiet przed menopauzą i po menopauzie.
Populację badania stanowiło 2 946 448 kobiet w wieku 12–74 lat (mediana: 44 lata), które w okresie od 1 stycznia 2018 roku do 27 grudnia 2020 roku mieszkały w Szwecji. Z analizy wyłączono kobiety, które w okresie poprzedzającym rozpoczęcie szczepień przeciwko COVID-19 (od 1 stycznia 2015 r. do 26 grudnia 2020 r.) przebywały w placówkach opiekuńczych, doświadczyły zaburzeń miesiączkowania, chorowały na raka piersi, nowotwór okolic genitalnych lub wykonano u nich histerektomię. Do badania nie kwalifikowano również kobiet w ciąży. Interwencję (ekspozycję) stanowiło szczepienie przeciwko COVID-19 1, 2 lub 3 dawkami preparatu mRNA BNT162b2 (Comirnaty), mRNA-1273 (Spikevax) lub wektorowego ChAdOx1 (Vaxzevria). Głównymi punktami końcowymi w badaniu były: zaburzenia miesiączkowania lub krwawienia wymagające hospitalizacji lub porady lekarskiej u kobiet przed menopauzą lub po menopauzie (rozpoznanie w klasyfikacji ICD-10 zgodne z kodami: N91 – brak miesiączki, skąpe i rzadkie miesiączki, N92 – obfite, częste i nieregularne miesiączki, N93 – inne nieprawidłowe krwawienia maciczne i pochwowe, N95 – menopauza i inne choroby okresu okołomenopauzalnego). Ryzyko zaburzeń miesiączkowania i krwawień porównano u kobiet szczepionych (dwa okresy narażenia: 1–7 i 8–90 dni po szczepieniu) i nieszczepionych (grupa kontrolna).
W okresie od 27 grudnia 2021 roku do lutego 2022 roku ≥1 dawkę szczepionki przeciwko COVID-19 otrzymało 2 580 007 kobiet, w tym ≥2 dawki otrzymało 2 515 868 kobiet, a ≥3 dawki – 1 652 472 kobiety. Pozostałych 366 441 kobiet pozostało nieszczepionych (grupa kontrolna). Niemal wszystkie przypadki zaburzeń miesiączkowania lub krwawień wymagały konsultacji w ramach opieki pozaszpitalnej (99%). Ogółem wykazano, że związek między szczepieniem przeciwko COVID-19 a występowaniem zaburzeń miesiączkowania lub nieprawidłowych krwawień był słaby lub niespójny. U kobiet po menopauzie w wieku 45–74 lat szczepionych przeciwko COVID-19, w porównaniu z nieszczepionymi, stwierdzono nieznacznie większe ryzyko krwawień pomenopauzalnych w okresie 1–7 dni po szczepieniu (skorygowany hazard względny [aHR]: 1,12 [95% przedział ufności [CI]: 1–1,25]) oraz 8–90 dni po szczepieniu (aHR: 1,14 [95% CI: 1,06–1,23]). To niewielkie ryzyko dotyczyło w zasadzie tylko podania 3. dawki (aHR w okresie 1–7 dni i 8–90 dni po szczepieniu wyniósł odpowiednio: 1,28 [95% CI: 1,01–1,62] i 1,25 [95% CI: 1,04–1,5]). U kobiet przed menopauzą w wieku 12–49 lat szczepionych przeciwko COVID-19, w porównaniu z nieszczepionymi, stwierdzono niewielkie ryzyko zaburzeń miesiączkowania w okresie 1–7 dni po szczepieniu (aHR: 1,13 [95% CI: 1,04–1,23]) oraz 8–90 dni po szczepieniu (aHR: 1,06 [95% CI: 1,01–1,11]). W analizie uwzględniającej liczbę przyjętych dawek nieco zwiększone ryzyko obserwowano tylko w okresie 1–7 dni po podaniu pierwszej dawki (aHR: 1,26 [95% CI: 1,11–1,42]). Natomiast ryzyko nieprawidłowych krwawień przed menopauzą było generalnie podobne u kobiet szczepionych i nieszczepionych przeciwko COVID-19.
