Opacowała lek. Iwona Rywczak
W populacyjnym badaniu kohortowym z retrospektywnym zbieraniem danych przeprowadzonym w Kanadzie oceniono, czy szczepienie ciężarnych przeciwko COVID-19 preratem mRNA zwiększa u ich dzieci ryzyko powikłań okresu noworodkowego lub hospitalizacji w pierwszych miesiącach życia. W badaniu uwzględniono dzieci mieszkanek prowincji Ontario, urodzone z pojedynczej ciąży, których prognozowana data urodzenia przypadała na okres pomiędzy 1 maja 2021 roku a 2 września 2022 roku. Wiek ciążowy ustalano w oparciu o badanie USG z I lub II trymestru ciąży. Za powikłania okresu noworodkowego uznano następujące stany: wiek ciążowy <32 tygodni, urodzeniowa masa ciała <1500 g, zespół zaburzeń oddychania (RDS), drgawki, krwawienie dokomorowe II–IV stopnia, zawał mózgu, leukomalacja okołokomorowa, uraz porodowy, encefalopatia niedotlenieniowo-niedokrwienna, martwicze zapalenie jelit, dysplazja oskrzelowo-płucna, sepsa, zapalenie płuc, niedodma, niewydolność oddechowa, resuscytacja, wspomaganie oddychania, założenie centralnego dostępu żylnego lub tętniczego, przetoczenie preparatu krwiopochodnego, odma opłucnowa wymagająca drenażu, zgon. Szczepienie przeciwko COVID-19 w czasie ciąży zdefiniowano jako podanie ≥1 dawki szczepionki mRNA po oszacowanej dacie zapłodnienia, nie później niż 1 dzień przed porodem.
W badaniu uwzględniono 142 006 dzieci, w tym 85 670 urodzonych przez kobiety zaszczepione w czasie ciąży przeciwko COVID-19. 6-miesięcznym okresem obserwacji udało się objąć 112 623 dzieci. W grupie zaszczepionych kobiet 41 621 (48,6%) otrzymało 1 dawkę szczepionki mRNA, 42 523 (49,6%) kobiety otrzymały 2 dawki, a 1526 (1,8%) – 3 dawki szczepionki. W I trymestrze ciąży ≥1 dawkę szczepionki mRNA podano 27 960 kobietom, w II i III trymestrze liczba ta wyniosła odpowiednio 45 901 i 38 410. 58 533 kobiety zaszczepiono wyłącznie preparatem BNT162b2.
W porównaniu z dziećmi kobiet nieszczepionych, dzieci kobiet zaszczepionych w czasie ciąży przeciwko COVID-19 były narażone na mniejsze ryzyko powikłań okresu noworodkowego (ryzyko względne skorygowane o czynniki zakłócające [aRR]: 0,86 [95% CI: 0,83–0,90]), zgonu w okresie noworodkowym (aRR: 0,47 [95% CI: 0,33–0,65]) i leczenia na Oddziale Intensywnej Terapii Noworodka (aRR: 0,86 [95% CI: 0,83–0,89]). Pomiędzy grupami nie zaobserwowano różnicy w ryzyku ponownego przyjęcia do szpitala w wieku noworodkowym lub w ciągu pierwszych 6 miesięcy życia (aHR odpowiednio 1,03 [95% CI: 0,98–1,09 i 1,01 [95% CI: 0,96–1,05]). W dodatkowych analizach nie stwierdzono, aby na powyższe wyniki wpłynęło uwzględnienie liczby dawek szczepionki podanych w czasie ciąży ani czas wykonania szczepienia (trymestr ciąży).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie ciężarnych szczepionką mRNA przeciwko COVID-19 wiązało się z mniejszym ryzykiem powikłań i zgonu w okresie noworodkowym oraz hospitalizacji na OITN u dzieci zaszczepionych kobiet. Szczepienie w czasie ciąży nie zwiększało też ryzyka przyjęcia do szpitala w pierwszych 6 miesiącach życia dziecka. Wyniki te są zgodne w wynikami innych bada wskazujących na bezpieczeństwo szczepień ciężarnych przeciwko COVID-19.
