ECDC - zalecenia dotyczące postępowania z osobami, które miały kontakt z zakażonymi wirusem powodującym COVID-19 - strona 2

Niezwłocznie po potwierdzeniu, że zidentyfikowano osobę zakażoną wirusem powodującym COVID-19, należy podjąć kolejno następujące kroki:
1) identyfikacja i spis osób z kontaktu; klasyfikacja osób z kontaktu jako narażenia dużego (bliski kontakt) lub małego ryzyka
2) identyfikacja i ocena osób z kontaktu (tzn. komunikacja z osobami z kontaktu i ocena ich ryzyka)
3) postępowanie z osobami z kontaktu i dalsza obserwacja (tzn. udzielanie informacji, poradnictwo i dalsza obserwacja, która obejmuje badania laboratoryjne w razie wskazań)
4) śledzenie wyników obserwacji osób z kontaktu przez zespół sanitarno-epidemiologiczny zajmujący się danym ogniskiem zachorowań.

Monitorowanie osób z kontaktu

Na rycinie przedstawiono zasady monitorowania osób z kontaktu i działania, które należy podjąć. Zależnie od sytuacji władze odpowiedzialne za zdrowie publiczne mogą wspierać, promować lub wprowadzać dodatkowe ograniczenia (np. dobrowolne ograniczenie kontaktów z innymi osobami lub powstrzymanie się od kontaktów z dużymi grupami osób).⁵
Śledzenie osób z kontaktu i odpowiednie postępowanie z nimi wynika z najnowszych dostępnych danych, które opisano poniżej.
1. Aktualne szacunki sugerują, że mediana okresu wylęgania wynosi 5–6 dni, a górna granica przedziału 14 dni. W niedawnym badaniu z zastosowaniem modelowania potwierdzono, że nadal racjonalne jest przyjęcie okresu wylęgania wynoszącego ≥14 dni.^6,7
2. Uważa się, że osoba zakażona wirusem powodującym COVID-19 jest najbardziej zakaźna w okresie występowania objawów, ale może być zakaźna już przed ich wystąpieniem.
3. Uważa się, że do przeniesienia zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową. Aktualnie nadal nie jest jasne, czy możne się ono przenosić drogą powierzną lub fekalno-oralną.
4. Na podstawie dostępnych danych dotyczących częstego przenoszenia zakażenia w placówkach ochrony zdrowia (zakażenia „wewnątrzszpitalne”) sugeruje się dodatkowe działania ochronne w odniesieniu do pracowników ochrony zdrowia. W serii 138 przypadków ze szpitala Zhongnan w Wuhanie przeniesienie zakażenia w szpitalu podejrzewano u 40 (29%) pracowników ochrony zdrowia i 17 (12,3%) hospitalizowanych pacjentów.⁹

Najważniejsze działania wobec osób z kontaktu

Osoby z kontaktu dużego ryzyka:
1) czynne monitorowanie przez władze odpowiedzialne za zdrowie publiczne przez 14 dni po ostatnim narażeniu
2) codzienne monitorowanie pod kątem objawów COVID-19, w tym gorączki (niezależnie od jej wysokości), kaszlu lub trudności z oddychaniem
3) powstrzymanie się od kontaktów z innymi osobami
4) powstrzymanie się od podróży
5) zapewnienie władzom możliwości kontaktu w celu czynnego monitorowania.

Osoby z kontaktu małego ryzyka:
1) samodzielne monitorowanie pod kątem objawów COVID-19, w tym gorączki (niezależnie od jej wysokości), kaszlu lub trudności z oddychaniem, przez 14 dni po ostatnim narażeniu
2) zależnie od sytuacji władze odpowiedzialne za zdrowie publiczne mogą podjąć dodatkowe działania wykraczające poza powyższą listę.

Osoby z kontaktu, niezależnie od tego, czy chodzi o narażenie dużego czy małego ryzyka, powinny natychmiast samodzielnie pozostać w izolacji i skontaktować się ze służbami ochrony zdrowia w razie jakiegokolwiek objawu, który wystąpi w ciągu 14 dni od narażenia. Jeżeli w ciągu 14 dni od ostatniego narażenia nie pojawią się żadne objawy, uznaje się, że u osoby z kontaktu nie występuje już ryzyko zachorowania na COVID-19. Wprowadzanie niniejszych zaleceń może być modyfikowane przez władze odpowiedzialne za zdrowie publiczne zależnie od oceny ryzyka w odniesieniu do poszczególnych osób zakażonych wirusem powodującym COVID-19 i osób z kontaktu.