Prof. Nishma Singhal, specjalistka z dziedziny chorób zakaźnych i wewnętrznych z McMaster University w Kanadzie, rozmawia z prof. Romanem Jaeschke o nowym koronawirusie 2019-nCoV.
Roman Jaeschke: Witam w kolejnym odcinku McMaster Perspective. Dziś mam przyjemność rozmawiać z dr Nishmą Singhal, specjalistką w dziedzinie chorób zakaźnych z Hamilton w Kanadzie, która zajmuje się nowym koronawirusem.
Pani Doktor, jakie pytania dotyczące koronawirusa słyszy Pani najczęściej?
Nishma Singhal: Zdecydowanie najczęściej zadawane pytanie brzmi: “Czy powinniśmy się bać nowego koronawirusa?”. Mnóstwo ludzi podróżuje dziś pomiędzy Chinami i Kanadą, dlatego prawdopodobieństwo, że będziemy mieli do czynienia z osobami zarażonymi, jest duże. Mamy już w Toronto dwa potwierdzone przypadki zachorowania i należy spodziewać się kolejnych. Na pewno potrzebne są nam dalsze badania, wiedza na temat samego zakażenia i jego epidemiologii wciąż się rozwija.
Na chwilę obecną trudno powiedzieć, jak rozwinie się sytuacja w Kanadzie. Wydaje mi się, że obawy po części wynikają z braku wiedzy o tym, w jaki sposób można zarazić się wirusem. Z informacji, które aktualnie posiadamy, wynika, że nowy koronawirus jest przenoszony przez bezpośredni kontakt, co oznacza, że nie zarazimy się nim przechodząc obok zarażonej osoby w sklepie czy na ulicy. Mamy nadzieję, że dzięki działaniom w zakresie monitorowania sytuacji międzynarodowej prowadzonym przez Toronto Public Health [instytucja zdrowia publicznego – przyp. red.] oraz szeroko zakrojonemu nadzorowi epidemiologicznemu, również nad osobami, które miały kontakt z chorymi, będziemy w stanie opanować sytuację. Jednak musimy pamiętać, że jest ona dynamiczna.
Nie należy wpadać w panikę ani przesadnie się bać, ważne jest natomiast, żeby zachować należytą ostrożność. Osoby, które przebywały w mieście Wuhan lub prowincji Hubei w Chinach i po powrocie obserwują u siebie niepokojące objawy, powinny skorzystać z pomocy medycznej. Ważne jest przy tym, aby wcześniej poinformować personel o zamiarze pojawienia się w placówce, a także o przebytej podróży i możliwym kontakcie z koronawirusem.
Co do tej pory wiemy o chorobie, którą wywołuje koronawirus? Jak poważna jest w porównaniu – na przykład – z grypą?
Wskaźnik umieralności na grypę jest niezwykle trudny do oszacowania, ponieważ zależy od tego, czy mamy do czynienia z pandemią, epidemią czy nowym szczepem. W zależności od sytuacji, roku i szczepu liczba ta waha się od 0,1% do 2%. Na dzisiaj nie wiemy, jaka duża grupa osób jest zakażona koronawirusem.
Nie znamy liczby zarażonych osób.
Dokładnie tak. Nie wiemy dokładnie, ile osób zaraziło się wirusem. Publikowane są pierwsze raporty, z których wynika, że obecnie mamy około 4 000 [do 31.01.2020 jest już ponad 9 tys. potwierdzonych zakażeń – przyp. red.] potwierdzonych przypadków, ale trwają badania kolejnych pacjentów. Do tego prowadzone jest też monitorowanie osób, które miały kontakt z wirusem. Nie wiemy też, czy możliwe są przypadki zarażenia o łagodnym lub bezobjawowym przebiegu. Okres wylęgania choroby może wynosić nawet do 14 dni, stąd też nie znamy wyjściowej liczby zakażonych i nie jesteśmy w stanie obliczyć, u ilu osób rozwija się ciężka postać choroby ani jaka jest potencjalna śmiertelność. Do tej pory na całym świecie odnotowano nieco ponad 100 zgonów wywołanych nowym koronawirusem, co oznaczałoby, że ofiar jest mniej niż w przypadku koronawirusa wywołującego bliskowschodni zespół oddechowy (MERS) i potencjalnie mniej niż w przypadku zespołu ciężkiej niewydolności oddechowej (SARS). Ponieważ jednak sytuacja jest dynamiczna, nie mamy co do tego pewności.
