Jak cytować: Hartleb M.: Alkoholowa choroba wątroby. Med. Prakt., 2020; 3: 122–124, 126
Skróty: ALT – aminotransferaza alaninowa, AST – aminotransferaza asparaginianowa, GGT – γ-glutamylotransferaza
Czy u chorego z marskością wątroby można rozpoznać alkoholową etiologię choroby na podstawie wyników badań laboratoryjnych?
Wśród rutynowo stosowanych parametrów laboratoryjnych nie ma wskaźnika swoistego dla alkoholowej choroby wątroby, jednakże współistnienie istotnej przewagi aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AST) nad aktywnością aminotransferazy alaninowej (ALT) w surowicy, wysokiej aktywności γ-glutamylotransferazy (GGT), dużej objętości krwinki czerwonej i zwiększonego stężenia immunoglobuliny A silnie przemawia za alkoholową etiologią uszkodzenia wątroby, zwłaszcza jeśli w badaniach obrazowych wątroba jest powiększona i wykazuje cechy stłuszczenia. Należy jednak zauważyć, że w okresie przedłużonej abstynencji wartości wyżej wymienionych wskaźników laboratoryjnych mogą być prawidłowe. W okresie marskości wątroby, kiedy tolerancja alkoholu jest mniejsza, wyniki badań laboratoryjnych mogą tylko nieznacznie odbiegać od normy. Ponadto aby można było uznać nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych za typowe dla nadużywania alkoholu, trzeba wykluczyć stosowanie takich leków jak karbamazepina, tamoksyfen, kwas walproinowy, amiodaron lub metotreksat, które przez wywoływanie stłuszczenia wątroby i indukowanie aktywności GGT mogą naśladować alkoholową chorobę wątroby. Jej rozpoznanie wymaga również wykluczenia rzadkich chorób metabolicznych, z hemochromatozą dziedziczną na czele; trzeba przy tym pamiętać, że alkohol może powodować istotny wzrost stężenia ferrytyny we krwi.
