Opracował dr n. med. Robert Drabczyk
Konsultował prof. dr hab. n. med. Franciszek Kokot, Katedra i Klinika Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
Od Redakcji: W artykule przedstawiono większość zaleceń (pominięto kilka dotyczących dzieci) oraz wybrane komentarze i objaśnienia z pełnego tekstu wytycznych KDIGO. Wytyczne opracowano z użyciem metodologii GRADE. Objaśnienie siły zaleceń (1 – „zalecamy”, 2 – „sugerujemy”) i jakości danych naukowych, na których je oparto (od A – najwyższa, do D – najniższa jakość), podano w tabelach 1 i 2.
Skróty: ACR (albumin-to-creatinine ratio) – wskaźnik albumina/kreatynina, AKI (acute kidney injury) – ostre uszkodzenie nerek, (e)GFR ([estimated] glomerular filtration rate) – (oszacowane) przesączanie kłębuszkowe, KDIGO – Kidney Disease: Improving Global Outcomes,
KZN – kłębuszkowe zapalenie nerek, PChN – przewlekła choroba nerek, PCR (protein-to-creatinine ratio) – wskaźnik białko/kreatynina, SCr (serum creatinine) – stężenie kreatyniny w surowicy
Uwaga: w artykule (e)GFR jest wyrażone w ml/min/1,73 m2
Tabela 1. Interpretacja siły zaleceń w odniesieniu do różnych odbiorców | |||
---|---|---|---|
Siła zaleceniaa | |||
dla pacjentów | dla lekarzy | dla zarządzających | |
poziom 1 – „zalecamy” | Większość osób w Pani/Pana sytuacji chciałaby, aby w ich przypadku postępować zgodnie z takim zaleceniem, a nie chciałoby tego bardzo niewielu. | U większości pacjentów należy wdrożyć zalecane postępowanie. | Można rozważać stworzenie standardu lub wskaźnika jakości na bazie takiego zalecenia. |
poziom 2 – „sugerujemy” | Większość osób w Pani/Pana sytuacji chciałaby, aby w ich przypadku postępować zgodnie z takim zaleceniem, ale wielu mogłoby tego nie chcieć. | U różnych pacjentów mogą być właściwe różne opcje. Każdemu pacjentowi należy pomóc podjąć decyzję zgodną z jego systemem wartości i preferencjami. | Stworzenie standardu na bazie takiego zalecenia będzie zapewne wymagać szerokiej debaty i uwzględnienia opinii wszystkich zainteresowanych. |
a Niektóre zalecenia oznaczono „bez kategorii”. Zwykle było tak w przypadku zaleceń wynikających ze „zdrowego rozsądku” albo takich, w których nie da się uwzględnić danych naukowych. Typowe przykłady to zalecenia dotyczące częstotliwości monitorowania, wizyt kontrolnych i zasad kierowania do innych specjalistów. Sformułowano je często jako proste stwierdzenia; nie należy ich jednak uważać za silniejsze niż zalecenia poziomu 1 lub 2. |