Postępowanie w przewlekłej chorobie nerek. Wytyczne KDIGO 2012

14.10.2013
Na podstawie: Kidney Disease: Improving Global Outcomes (KDIGO) CKD Work Group: KDIGO 2012 clinical practice guideline for the evaluation and management of chronic kidney disease
Kidney International Supplements, 2013; 3: 1–150

Opracował dr n. med. Robert Drabczyk
Konsultował prof. dr hab. n. med. Franciszek Kokot, Katedra i Klinika Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

Od Redakcji: W artykule przedstawiono większość zaleceń (pominięto kilka dotyczących dzieci) oraz wybrane komentarze i objaśnienia z pełnego tekstu wytycznych KDIGO. Wytyczne opracowano z użyciem metodologii GRADE. Objaśnienie siły zaleceń (1 – „zalecamy”, 2 – „sugerujemy”) i jakości danych naukowych, na których je oparto (od A – najwyższa, do D – najniższa jakość), podano w tabelach 1 i 2.

Skróty: ACR (albumin-to-creatinine ratio) – wskaźnik albumina/kreatynina, AKI (acute kidney injury) – ostre uszkodzenie nerek, (e)GFR ([estimated] glomerular filtration rate) – (oszacowane) przesączanie kłębuszkowe, KDIGO – Kidney Disease: Improving Global Outcomes, KZN – kłębuszkowe zapalenie nerek, PChN – przewlekła choroba nerek, PCR (protein-to-creatinine ratio) – wskaźnik białko/kreatynina, SCr (serum creatinine) – stężenie kreatyniny w surowicy
Uwaga: w artykule (e)GFR jest wyrażone w ml/min/1,73 m2

Tabela 1. Interpretacja siły zaleceń w odniesieniu do różnych odbiorców
Siła zaleceniaa
Implikacje
dla pacjentówdla lekarzydla zarządzających
poziom 1 – „zalecamy” Większość osób w Pani/Pana sytuacji chciałaby, aby w ich przypadku postępować zgodnie z takim zaleceniem, a nie chciałoby tego bardzo niewielu.U większości pacjentów należy wdrożyć zalecane postępowanie.Można rozważać stworzenie standardu lub wskaźnika jakości na bazie takiego zalecenia.
poziom 2 – „sugerujemy” Większość osób w Pani/Pana sytuacji chciałaby, aby w ich przypadku postępować zgodnie z takim zaleceniem, ale wielu mogłoby tego nie chcieć.U różnych pacjentów mogą być właściwe różne opcje. Każdemu pacjentowi należy pomóc podjąć decyzję zgodną z jego systemem wartości i preferencjami.Stworzenie standardu na bazie takiego zalecenia będzie zapewne wymagać szerokiej debaty i uwzględnienia opinii wszystkich zainteresowanych.
a Niektóre zalecenia oznaczono „bez kategorii”. Zwykle było tak w przypadku zaleceń wynikających ze „zdrowego rozsądku” albo takich, w których nie da się uwzględnić danych naukowych. Typowe przykłady to zalecenia dotyczące częstotliwości monitorowania, wizyt kontrolnych i zasad kierowania do innych specjalistów. Sformułowano je często jako proste stwierdzenia; nie należy ich jednak uważać za silniejsze niż zalecenia poziomu 1 lub 2.

Wybrane treści dla pacjenta
  • Próchnica zębów mlecznych
  • Badanie ostrości wzroku u dzieci
  • Cukrzyca u dzieci
  • Zaburzenia somatyzacyjne u dzieci i młodzieży
  • Wszawica u dzieci
  • Alergia na leki u dzieci
  • Pokrzywka u dzieci
  • Odwarstwienie siatkówki u dzieci
  • Kamica przewodów żółciowych u dzieci
  • Podgłośniowe zapalenie krtani (krup wirusowy)

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.