Zapaść u kobiety w okresie ciąży jest rzadko spotykanym, lecz zagrażającym życiu zaburzeniem, które może mieć różną etiologię. Konsekwencje tego stanu, zarówno dla matki, jak i płodu, zależą od szybko wdrożonej i skutecznej resuscytacji.
Dystocję barkową (DB), zwaną także niewspółmiernością barkową, definiuje się jako sytuację położniczą, w której poród drogą pochwową dziecka położonego główkowo wymaga dodatkowych manewrów położniczych z powodu braku dalszego postępu pomimo zastosowania delikatnego pociągania po urodzeniu głowy płodu.
W artykule przedstawiono aktualne zalecenia towarzystw amerykańskich dotyczące rozpoznawania zatorowości płucnej u kobiet ciężarnych.
Powyższy artykuł polecam wszystkim początkującym położnikom ultrasonografistom, neonatologom i pediatrom, a także radiologom.
Wewnątrzmaciczne ograniczenie wzrastania (intrauterine growth restriction – IUGR) pozostaje jednym z największych wyzwań w położnictwie. Zmiana tego stanu rzeczy wymaga przede wszystkim opracowania precyzyjnej definicji IUGR, tak aby uwzględniała pojęcie potencjału rozwojowego płodu.
Począwszy od lat 60. ubiegłego stulecia szew okrężny szyjki macicy zaczęto zakładać u kobiet obciążonych dużym ryzykiem poronienia w II trymestrze ciąży lub samoistnego porodu przedwczesnego w związku z ciążą wielopłodową, wadami rozwojowymi macicy, urazami szyjki macicy w wywiadzie oraz stwierdzonym w badaniu ultrasonograficznym (USG) skróceniem tego narządu.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wytycznych odnośnie do diagnostyki i terapii par, u których doszło do przynajmniej 3 poronień w I trymestrze lub co najmniej jednego poronienia w II trymestrze ciąży.