1 Neurology Division, Department of Internal Medicine, Sakura Medical Center, Toho University, Shimoshizu, Sakura, Japonia;
2 Department of Neurology, Chiba University, Chiba, Japonia;
3 Department of Urology, Dokkyo Medical College, Tochigi, Japonia
Tłumaczył dr med. Wojciech Turaj
Skróty: chP – choroba Parkinsona, GABA – kwas gamma-aminomasłowy
Adres do korespondencji: dr Ryuji Sakakibara, Neurology Division, Department of Internal Medicine, Sakura Medical Center, Toho University, 564–1 Shimoshizu, Sakura, 285–8741 Japonia; e-mail: sakakibara@sakura.med.toho-u.ac.jp
Autorzy nie zgłosili konfliktu interesów. Otrzymano 9 maja 2008 roku, w poprawionej wersji 27 stycznia 2009 roku, przyjęto do druku 28 stycznia 2009 roku. Opublikowano w wersji elektronicznej w Wiley InterScience (www.interscience.wiley.com). DOI: 10.1002/mds.22519
Copyright © 2010 Movement Disorders Society. Reproduced with permission of John Wiley & Sons.
Choroba Parkinsona (chP) jest częstym zespołem zaburzeń ruchowych spowodowanym zwyrodnieniem neuronów dopaminergicznych w istocie czarnej. U chorych na chP oprócz zaburzeń ruchowych często występują zaburzenia nieruchowe. Obejmują one zaburzenia neuropsychiczne, zaburzenia snu, objawy czuciowe i zaburzenia wegetatywne.[1] Zaburzenia czynności układu moczowo-płciowego należą do najczęstszych zaburzeń wegetatywnych.[2,3] Wyniki badań naukowych wskazują na bardzo duże znaczenie zaburzeń czynności układu moczowo-płciowego w odniesieniu do wskaźników jakości życia, wczesnej opieki instytucjonalnej oraz obciążeń ekonomicznych związanych ze stanem zdrowia.[4,5] Należy zwłaszcza zwrócić uwagę, że w przeciwieństwie do objawów ruchowych zaburzenia moczowo-płciowe często nie odpowiadają na leczenie lewodopą, co przemawia za złożonym mechanizmem ich powstawania;[6] z tego powodu poprawa jakości życia chorych wymaga dodatkowego leczenia. W tym artykule dokonano przeglądu informacji na temat zaburzeń układu moczowo-płciowego w chP ze szczególnym uwzględnieniem kontroli nerwowej nad pęcherzem i narządami płciowymi, subiektywnych objawów i obiektywnej diagnostyki oraz leczenia.