ZESTAWIENIE SKRÓTÓW: ALA – kwas 5-aminolewulinowy, EMEA – European Medicines Agency, MAL – kwas metylaminolewulinowy, MRI – tomografia rezonansu magnetycznego, TK – tomografia komputerowa
Wprowadzenie
Rak podstawnokomórkowy to rosnący powoli, miejscowo złośliwy nowotwór, który występuje głównie u przedstawicieli rasy białej. Umiejscawia się on przede wszystkim na twarzy, głowie i szyi; szerzy się wielokierunkowo i posiada zdolność tworzenia wypustek. Zmiany manifestują się klinicznie w sposób dość różnorodny i mogą mieć charakter guzowaty, torbielowaty, powierzchowny, rogowaciejący i barwnikowy.
Występowanie
1. Rak podstawnokomórkowy jest najczęstszym nowotworem występującym wśród mieszkańców Europy, Australii i USA, przy czym zapadalność na ten nowotwór zwiększa się na całym świecie.
2. Do najważniejszych czynników etiologicznych raka podstawnokomórkowego należą: uwarunkowania genetyczne, promieniowanie ultrafioletowe, ekspozycja na promieniowanie słoneczne w dzieciństwie, zaawansowany wiek, płeć męska, jasna karnacja skóry (fototyp I i II według klasyfikacji Fitzpatricka), leczenie immunosupresyjne, ekspozycja na arsen.
3. Zachorowanie na raka podstawnokomórkowego w przeszłości jest czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia tego nowotworu w innych okolicach ciała.
4. Mnogie, wieloogniskowe występowanie raka podstawnokomórkowego jest elementem zespołu znamion nabłonkowych (zespół Gorlina i Goltza) (zob. też: "Charakterystyczne zmiany skórne u chorych na nowotwory uwarunkowane genetycznie", MP - Onkologia 6/2008 – przyp. red.).
