Opracowała lek. Iwona Rywczak
W 2008 r. w Wielkiej Brytanii wprowadzono program szczepień przeciwko HPV. Obejmował on szczepienie dziewcząt w wieku 12–13 lat oraz szczepienia wychwytujące w grupie wiekowej 14–18 lat. W badaniu przeprowadzonym przez Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency (brytyjski urząd odpowiedzialny m.in. za rejestrację i nadzór nad bezpieczeństwem produktów leczniczych) oceniono ryzyko wystąpienia zespołu przewlekłego zmęczenia u dziewcząt zaszczepionych 2-walentną szczepionką przeciwko HPV (HPV-2). Zastosowano 3 metody oceny tego ryzyka. W analizie liczby zdarzeń zarejestrowanych w porównaniu z liczbą spodziewaną porównano zapadalność oszacowaną na podstawie dobrowolnych zgłoszeń zespołu przewlekłego zmęczenia (w latach 2008–2010) z zapadalnością podstawową, czyli oczekiwaną na podstawie danych sprzed okresu szczepień HPV-2. Nie wykryto niepokojącego sygnału. W analizie typu ekologicznego porównano zapadalność u dziewcząt i kobiet w wieku 12–20 lat przed wprowadzeniem programu oraz po jego wprowadzeniu – wartości te uzyskano z krajowej bazy Clinical Practice Research Datalink (elektroniczna baza dokumentacji medycznej). Zapadalność w latach 2009–2011 (tj. w okresie realizacji szczepień HPV-2) nie różniła się istotnie od zapadalności w latach 2006–2007 – IRR: 0,94 (95% CI: 0,78–1,14). Przeprowadzono również analizę metodą self-controlled case series obejmującą 187 dziewcząt szczepionych przeciwko HPV, u których rozpoznano zespół przewlekłego zmęczenia. Ryzyko wystąpienia zespołu w okresie ryzyka (pierwsze 12 mies. po szczepieniu) i w okresie kontrolnym było podobne – IRR: 1,07 (95% CI: 0,57–2,00; p = 0,84).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że szczepienie przeciwko HPV szczepionką 2-walentną nie zwiększało ryzyka zespołu przewlekłego zmęczenia.
