Niniejszy dokument stanowi aktualizację stanowiska ECDC z 2008 roku. Jest adresowany do instytucji odpowiedzialnych za opracowanie i realizację krajowych programów szczepień ochronnych, decydentów z instytucji krajowych oraz instytucji Unii Europejskiej (ministerstwo zdrowia, inne odpowiednie ministerstwa), ekspertów zaangażowanych w ustalanie krajowej polityki szczepień przeciwko HPV (np. onkologów, ginekologów, pediatrów, epidemiologów, specjalistów chorób zakaźnych), a także lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.
Najwięcej wznów nowotworów kobiecych narządów płciowych wykrywa się dzięki dokładnemu zbieraniu wywiadu w kierunku objawów podmiotowych oraz przeprowadzaniu badania fizykalnego w czasie każdej kolejnej wizyty kontrolnej. Rutynowe wykonywanie badań dodatkowych nie znalazło dotychczas szczególnego uzasadnienia epidemiologicznego, a dla każdej chorej powinno się opracować indywidualny plan postępowania.
Zawarte w nich zostały zarówno informacje o charakterze ogólnym, takie jak celowość wykonywania omawianych badań, czas badania, grupa docelowa, kwalifikacje badającego, wymogi sprzętowe, dokumentacja badania, zasady bezpieczeństwa itp., jak i szczegółowe wytyczne, dotyczące sposobu prawidłowego przeprowadzania badań.
W wytycznych przedstawiono czynniki ryzyka ZLRP oraz czynniki wpływające na odczuwanie ruchów płodu przez matkę. W dokumencie znajdują się wskazówki na temat tego, jak postępować z pacjentkami zarówno w warunkach ambulatoryjnych, jak i w szpitalu.
Artykuł stanowi trzecią część najnowszych polskich wytycznych, zawierającą zalecenia dotyczące profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u kobiet w ciąży.
Wytyczne Society of Obstetricians and Gynaecologists of Canada "Zaawansowany wiek rozrodczy a płodność" dobrze porządkują obecny stan wiedzy dotyczący tego problemu i przedstawiają wskazówki w kwestii postępowania terapeutycznego.
Zapaść u kobiety w okresie ciąży jest rzadko spotykanym, lecz zagrażającym życiu zaburzeniem, które może mieć różną etiologię. Konsekwencje tego stanu, zarówno dla matki, jak i płodu, zależą od szybko wdrożonej i skutecznej resuscytacji.
Przedstawiamy skrócone zalecenia dotyczące leczenia osób starszych chorych na raka piersi, opracowane przez interdyscyplinarny zespół specjalistów pod auspicjami dwóch towarzystw: European Society of Breast Cancer Specialists (EUSOMA) oraz International Society of Geriatric Oncology (SIOG). Zespół utworzyli specjaliści onkologii klinicznej, radioterapii, chirurgii, geriatrii, radiologii i epidemiologii. Jego członkowie, na podstawie poprzedniej wersji rekomendacji, pochodzącej z 2007 roku, dokonali aktualizacji zaleceń.
Stosowanie egzogennych gonadotropin jest niezbędnym elementem leczenia niepłodności z wykorzystaniem technik rozrodu wspomaganego (assisted reproductive technology – ART).
Dystocję barkową (DB), zwaną także niewspółmiernością barkową, definiuje się jako sytuację położniczą, w której poród drogą pochwową dziecka położonego główkowo wymaga dodatkowych manewrów położniczych z powodu braku dalszego postępu pomimo zastosowania delikatnego pociągania po urodzeniu głowy płodu.
W artykule przedstawiono aktualne zalecenia towarzystw amerykańskich dotyczące rozpoznawania zatorowości płucnej u kobiet ciężarnych.
W odróżnieniu od poprzednich w aktualnych rekomendacjach uwzględniono dodatkowo problematykę związku HT z występowaniem raka jajnika, raka płuca, depresji i przedwczesnej menopauzy oraz oceniono znaczenie hormonów bioidentycznych w leczeniu kobiet z dolegliwościami okresu pomenopauzalnego.
Przedstawiony artykuł jest bardzo dobrym opracowaniem podsumowującym strategię postępowania w przypadkach nawrotu nietrzymania moczu po operacjach korekcyjnych dna miednicy lub nieskutecznych operacjach wykonanych z powodu nietrzymania moczu.
Niniejsze wytyczne opracowano w celu przedstawienia informacji opartych na danych klinicznych, mających ułatwić klinicystom wstępną ocenę i wdrożenie odpowiedniego postępowania w przypadku wykrycia podejrzanych guzów jajnika u kobiet przed menopauzą.
Wytyczne Society of Obstetricians and Gynaecologists of Canada (SO GC) dotyczące leczenia nawracających zakażeń układu moczowego (ZUM) odzwierciedlają wiele istniejących w tym zakresie wątpliwości.
Kolejnym z cyklicznie publikowanych i cennym zaleceniem European Society for Medical Oncology (ESMO) z 2010 roku są wytyczne postępowania w przypadku chorych na raka trzonu macicy.
Począwszy od lat 60. ubiegłego stulecia szew okrężny szyjki macicy zaczęto zakładać u kobiet obciążonych dużym ryzykiem poronienia w II trymestrze ciąży lub samoistnego porodu przedwczesnego w związku z ciążą wielopłodową, wadami rozwojowymi macicy, urazami szyjki macicy w wywiadzie oraz stwierdzonym w badaniu ultrasonograficznym (USG) skróceniem tego narządu.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wytycznych odnośnie do diagnostyki i terapii par, u których doszło do przynajmniej 3 poronień w I trymestrze lub co najmniej jednego poronienia w II trymestrze ciąży.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy w zakresie diagnostyki i leczenia najczęstszych chorób skóry sromu, z którymi może się zetknąć ginekolog. Omówiona zostanie również rola przygotowania specjalistycznego i pomocy w tego typu przypadkach.
Prezentowana praca dotyczy bardzo istotnego klinicznie problemu prowadzenia właściwej diagnostyki przednowotworowej u kobiet, u których stwierdzono bezobjawowe pogrubienie endometrium. Założeniem pracy było stworzenie zaleceń umożliwiających podejmowanie prawidłowego leczenia w tej grupie pacjentek.