W Stanach Zjednoczonych odnotowano ponad 14 000 zachorowań na COVID-19 w domach opieki i innych ośrodkach opieki długoterminowej. Zakażonych zostało ponad 316 000 osób (pensjonariuszy oraz personelu), z czego 57 000 osób zmarło, co stanowi około 40% wszystkich zgonów z powodu COVID-19. Choć stwierdzono zwiększoną śmiertelność u osób starszych i zwiększoną zapadalność wśród pracowników domów opieki na COVID-19, nadal niewiele wiadomo o ryzyku, na jakie narażone są osoby pracujące jako opiekunowie osób starszych w ich domach. Grupę tę stanowią w Stanach Zjednoczonych najczęściej niewiele zarabiające kobiety o kolorze skóry innym niż biały. Ich praca jest niezbędna ponad 7 milionom osób starszych wymagających wsparcia w podstawowych czynnościach życiowych.
Na łamach „JAMA Internal Medicine” opublikowano artykuł Sterlinga i wsp., w którym przedstawiono wnioski ze szczegółowych wywiadów przeprowadzonych w grupie 33 pracowników opieki domowej z pięciu dzielnic Nowego Jorku (z tego 64% stanowiły osoby czarnoskóre, 18% pochodzenia latynoskiego/hiszpańskiego, a 97% stanowiły kobiety).
Wnioski, choć niepokojące, nie są zaskakujące. Sterling i wsp. jako główne zagrożenia dla pracowników opieki domowej wskazali brak świadomości społecznej dotyczącej znaczenia ich pracy oraz niedostatek środków ograniczających transmisję COVID-19. Sami pracownicy dostrzegają zagrożenie zarówno dla samych siebie, jak i dla osób, którymi się opiekują oraz zwiększające się z każdą wizytą domową ryzyko zakażenia którejś ze stron. Wykazano brak spójności w stopniu przeszkolenia pracowników do pracy w warunkach epidemii – tylko część agencji zapewniała odpowiednie wsparcie. Problemem był zwłaszcza brak środków ochrony osobistej (ŚOO), co wpłynęło na zwiększone ryzyko transmisji COVID-19 nie tylko między samymi pracownikami i ich podopiecznymi, ale też u wszystkich domowników i osób odwiedzających.
Aż u 12% osób z tej niewielkiej grupy podejrzewano lub rozpoznano COVID-19. To ilustruje, jak bardzo ta grupa zawodowa jest narażona na zachorowanie na COVID-19 w czasie obecnej pandemii.
Znaczenie artykułu Sterlinga i wsp. jest większe niż można by się spodziewać po badaniu, w którym wzięło udział tak niewielu uczestników. Stanowi on ważny krok w zrozumieniu znaczenia większego problemu istniejącego w systemie ochrony zdrowia.
Wielu pracowników opieki domowej musi znaleźć trudny kompromis pomiędzy troską o własne zdrowie i rezygnacją z pracy, a dbaniem o sytuację finansową i pracą w ciągłej obawie, że mogą narazić na zakażenie siebie lub osobę, którą się opiekują, przy jednoczesnym częstym braku ŚOO i odpowiedniego przeszkolenia. W związku z tym pracowników opieki domowej należy uznać i traktować jako niezbędnych członków zespołów opieki medycznej umożliwiających milionom osób starszych w Stanach Zjednoczonych funkcjonowanie i pozostanie w domach oraz pośrednio w ten sposób odciążających szpitale i oddziały ratunkowe w czasie pandemii.
