Objawy zapalenia mięśnia sercowego i osierdzia najczęściej pojawiały się w ciągu pierwszych 2–3 dni po szczepieniu (śr. 2,6 dnia [95% CI: 1,9–3,3]). Pacjenci najczęściej zgłaszali ból w klatce piersiowej (83,7% [95% CI: 72,7–94,6]), rzadziej gorączkę (44,5% [95% CI: 16,9–72]), ból głowy (33,3% [95% CI: 8,5–58]) oraz duszność i trudności w oddychaniu (25,2% [95% CI: 17,2–33,1]). W leczeniu zwykle stosowano niesteroidowe leki przeciwzapalne (81,8% [95% CI: 75,3–88,3]), znacznie rzadziej glikokortykosteroidy (13,8% [95% CI: 6,7–20,9]), dożylne immunoglobuliny (12% [95% CI: 3,8–20,2]) lub kolchicynę (7,3% [95% CI: 4,1–10,4]). W badaniach laboratoryjnych u większości pacjentów stwierdzono zwiększenie stężenia troponin I (84,5% [95% CI: 75,1–94,5]). W badaniu EKG u ponad połowy pacjentów stwierdzono uniesienie lub zmiany odcinka ST (53% [95% CI: 34,6–71,3]), rzadziej zmiany załamka T (14,5% [95% CI: 5,1–24]) oraz nieutrwalony częstoskurcz komorowy (5,3% [95% CI: 2,5–8,1]). W badaniu echokardiograficznym frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF) zazwyczaj była w normie (wynosiła śr. 62,1% [95% CI: 59,1–65,1]), a zaburzenia kurczliwości lewej komory (LVEF <55%) obserwowano rzadko (15,6% [95% CI: 11,7–19,5]) i zwykle były łagodne (14,1% [95% CI: 10,2–18,1]). Płyn w worku osierdziowym obserwowano rzadko (5,1% [95% CI: 0,6–9,6]). W rezonansie magnetycznym u większości pacjentów stwierdzono charakterystyczny dla zapalenia mięśnia sercowego obraz późnego wzmocnienia po podaniu gadolinu (87,2% [95% CI: 79,8–94,7]), a u ponad połowy obrzęk serca (58% [95% CI: 33,5–82,5]).
Niemal wszystkich pacjentów hospitalizowano (92,6% [95% CI: 87,8–97,3]), część na oddziale intensywnej terapii (23,2% [95% CI: 11,7–34,7]), zwykle w celu monitorowania arytmii, ale niewielu pacjentów wymagało podania leków działających inotropowo (1,3% [95% CI: 0–2,7]). Żaden pacjent nie wymagał zastosowania pozaustrojowej przezbłonowej oksygenacji krwi (ECMO), nie stwierdzono zgonów. Dane dotyczące zaburzenia kurczliwości lewej komory w dłuższym okresie obserwacji były ograniczone, ale u niektórych pacjentów po upływie 3 miesięcy obserwowano poprawę w tym zakresie (LVEF zwiększyła się z 45% do 50–55%).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że zapalenie mięśnia sercowego i osierdzia związane ze szczepieniem przeciwko COVID-19 preparatami mRNA jest bardzo rzadkim zdarzeniem niepożądanym u nastolatków oraz młodych dorosłych i w krótkim okresie obserwacji zwykle miało pomyślny przebieg. Nie stwierdzono przypadków śmiertelnych.
