Ogółem 2886 (68%) ciężarnych zakwalifikowanych do badania otrzymało ≥1 dawkę szczepionki przeciwko COVID-19, w tym ponad połowa szczepionkę mRNA (66%), a pozostałe szczepionkę wektorową (19%) lub inaktywowaną (13%). Statusu szczepienia nie udało się ustalić u 59 kobiet, natomiast pozostałe 1732 (38%) kobiety były nieszczepione. Ponad połowa szczepionych kobiet otrzymała pełny schemat podstawowy (35%) lub dodatkowo dawkę przypominającą (19%). Ogółem wykazano, że szczepienie przeciwko COVID-19 zmniejszało ryzyko zachorowania na COVID-19 u ciężarnych, a jego skuteczność była większa w zapobieganiu COVID-19 o ciężkim przebiegu niż chorobie przebiegającej łagodnie, a także po podaniu dawki przypominającej niż po szczepieniu w schemacie podstawowym lub niepełnym. Skuteczność szczepienia podstawowego i przypominającego w zapobieganiu COVID-19 przebiegającej z umiarkowanymi objawami wyniosła odpowiednio 20% (95% CI: 1–34) i 48% (95% CI: 32–61), natomiast COVID-19 o ciężkim przebiegu, w tym powikłaniom i zgonom z jej powodu – odpowiednio 48% (95% CI: 22–65) i 76% (95% CI: 47–89). W analizie uwzględniającej kobiety chore na COVID-19 wykazano, że szczepienie zmniejszało ryzyko progresji zakażenia SARS-CoV-2 do choroby przebiegającej z ciężkimi objawami – o 74% (95% CI: 48–87) po szczepieniu podstawowym i o 91% (95% CI: 65–98) po podaniu dawki przypominającej.
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że w okresie dominacji wariantu Omikron zachorowanie na COVID-19 w okresie ciąży wiązało się z większym ryzykiem powikłań ciąży, zwłaszcza u kobiet nieszczepionych lub u których choroba miała ciężki przebieg. Szczepienie przeciwko COVID-19 w schemacie podstawowym lub przypominające zmniejszało ryzyko ciężkiego przebiegu i powikłań tej choroby u ciężarnych.
