Pytanie nadesłane do eksperta serwisu COVID-19
Proszę o wskazanie jak postępować z dziećmi z podejrzeniem COVID-19. Matka zgłasza telefonicznie, że u 15-latki wystąpił brak smaku, chrypka. Duże prawdopodobieństwo, że to Covid. Skierować na oddział zakaźny? Pozostawić w domu na obserwacji? Co z resztą rodziny? Wykonać test? Ale na jakiej podstawie? Kto poniesie koszty, zgłosić do sanepidu?
Odpowiedziała:
lek. Lidia Stopyra
Oddział Chorób Infekcyjnych i Pediatrii, Szpital im. S. Żeromskiego w Krakowie
Zaburzenia smaku mogą mieć różne przyczyny (laryngologiczne, neurologiczne, mogą też wystąpić przy zapaleniach ślinianek, zmianach w jamie ustnej, czy też mogą być wynikiem działania np. niektórych toksyn). Warto byłoby poszerzyć wywiad o informacje odnośnie do ewentualnych innych objawów, używek i zbadać pacjentkę w celu oceny zmian w jamie ustnej, ewentualnie zaburzeń odżywiania (np. anoreksji).
Niemniej jednak w obecnej sytuacji epidemiologicznej, jeżeli 15-letnia pacjentka zgłasza brak smaku, należy przeprowadzić diagnostykę w kierunku COVID-19.
Anosmia i ageuzja, czyli utrata węchu i smaku została wpisana przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC) na listę objawów COVID-19 w kwietniu 2020 r. W pierwszych doniesieniach opisywano, że występuje u ok. 30% pacjentów z COVID-19 i może stanowić jedyny objaw choroby. Zazwyczaj wiąże się też z łagodnym przebiegiem. W dużym wieloośrodkowym badaniu europejskim obejmującym 417 chorych na COVID-19 o przebiegu łagodnym i umiarkowanym ( Lechien i wsp.) stwierdzono zaburzenia węchu u 85,6% chorych, a u 79,6% spośród nich – jego całkowitą utratę. Zaburzenie smaku wystąpiło u 88,8% chorych. W większości zaburzenia węchu pojawiały się po wystąpieniu innych objawów (65,4%), równocześnie z innymi objawami (22,8%) lub przed innymi objawami (11,8%). W piśmiennictwie sugeruje się, że patomechanizm zaburzeń węchu i smaku w COVID-19 nie jest związany z nieżytem górnych dróg oddechowych, a ma charakter neurologiczny i może korelować z innymi objawami neurologicznymi, jak np. bóle i zawroty głowy.
W opisanym przypadku nie wydaje się, aby pacjentka wymagała hospitalizacji (chyba że wskażą na to dane z poszerzonego wywiadu i badania fizykalnego), dlatego nie ma potrzeby kierowania jej do szpitala. Wymaga pobrania wymazu z gardła lub nosa i badania RNA SARS-CoV-2 PCR. Na badanie kieruje lekarz POZ do punktu wymazowego mającego kontrakt z NFZ. Lista punktów pobierających wymaz jest zamieszczona na stronie NFZ (np. dla województwa małopolskiego).
