Choroby zakaźne. 62-letni mężczyzna z zakażeniem SARS-CoV-2

08.02.2021
lek. Jan W. Pęksa1, dr hab. n. med. Marek Klocek1, lek. Anna Malinowska-Karpiel2, dr hab. n. med. Marek Rajzer prof. UJ1
1 Klinika Kardiologii, Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienia Tętniczego, Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
2 Oddział Chorób Wewnętrznych z Pododdziałem Kardiologii i Pododdziałem Geriatrii, SP ZOZ w Brzesku

Jak cytować: Pęksa J.W., Klocek M., Malinowska-Karpiel A., Rajzer M.: Praktyka kliniczna – choroby zakaźne. 62-letni mężczyzna z zakażeniem SARS-CoV-2. Med. Prakt., 2020; 12: 116–121

Skróty: BMI (body mass index) – wskaźnik masy ciała, COVID-19 (coronavirus disease 2019) – choroba spowodowana przez SARS-CoV-2, CRP (C-reactive protein) – białko C-reaktywne, eGFR (estimated glomerular filtration rate) – oszacowane przesączanie kłębuszkowe, HDCz – heparyna drobnocząsteczkowa, RTG – radiogram, SARS-CoV-2 (severe acute respiratory syndrome coronavirus 2) – koronawirus zespołu ostrej niewydolności oddechowej 2, SpO2 – wysycenie tlenem hemoglobiny krwi tętniczej mierzone za pomocą pulsoksymetru, TK – tomografia komputerowa

Opis przypadku

62-letni mężczyzna z BMI 25,3 kg/m2, niepalący tytoniu, nieleczący się dotychczas z powodu chorób przewlekłych, pod koniec sierpnia 2020 roku został przyjęty do Kliniki Kardiologii, Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienia Tętniczego Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie w celu leczenia zakażenia SARS-CoV-2 (zakażenie od członka rodziny, dodatni wynik testu RT-PCR 23 sierpnia, 4 dni wcześniej wystąpił suchy kaszel, gorączka do 38,5°C, od 2 dni narastająca duszność). Przy przyjęciu chory był przytomny, w pełnym kontakcie, w stanie ogólnym średnio dobrym. W badaniu przedmiotowym stwierdzono: ciśnienie tętnicze 122/78 mm Hg, tętno 82/min, temperaturę ciała 36,8°C, częstotliwość oddechów 18/min, SpO2 podczas oddychania powietrzem atmosferycznym 92%.
Ze względu na zgłaszaną przez chorego duszność wdrożono leczenie objawowe: tlenoterapię bierną 5 l/min (tlen podawany przez wąsy tlenowe) i lek przeciwgorączkowy (paracetamol 1 g 3 × dz. i.v.). Zastosowano także profilaktykę przeciwzakrzepową (enoksaparyna 60 mg 1 × dz. s.c.) i glikokortykosteroid (deksametazon 6 mg 1 × dz. i.v.). Ze względu na znacznie zwiększone stężenia markerów stanu zapalnego w surowicy oraz leukocytozę z dużą liczbą neutrofilów zastosowano antybiotykoterapię empiryczną (ceftriakson 2 g 2 ×dz. i.v.). Radiogram (RTG) klatki piersiowej wykonany przy przyjęciu przedstawiono na rycinie 1, a wyniki badań laboratoryjnych wykonanych w tym dniu – w tabeli.
W kolejnej dobie obserwowano pogorszenie stanu klinicznego chorego: nadal utrzymywała się duszność, nasiliło się osłabienie, a prawidłowe wysycenie krwi tlenem (SpO2 >95%) uzyskiwano przy coraz większym przepływie tlenu (do maks. 12 l/min). W badaniach biochemicznych krwi stwierdzono zwiększenie wartości parametrów stanu zapalnego, a w kontrolnym RTG wykonanym po 2 dniach znaczną progresję zmian w płucach (ryc. 2), wskazującą na postępujące zapalenie płuc. Po konsultacji ze specjalistą chorób zakaźnych zakwalifikowano chorego do terapii przeciwwirusowej remdesiwirem. Lek podawano zgodnie z zalecanym schematem przez 5 dni dożylnie (w 1. dobie 200 mg, w następnych 4 dobach po 100 mg), bez powikłań. Kontynuowano wcześniejsze leczenie, w tym tlenoterapię, stopniowo zmniejszając przepływ tlenu. Od ostatniej doby podawania remdesiwiru obserwowano poprawę samopoczucia oraz ustąpienie duszności, kaszlu i gorączki. W kolejnych dniach uzyskano normalizację parametrów stanu zapalnego oraz regresję zmian w płucach w RTG. Tlenoterapię zakończono w 11. dobie pobytu w szpitalu. RTG klatki piersiowej w 9. dobie hospitalizacji przedstawiono na rycinie 3, a wyniki badań laboratoryjnych w dniu wypisu – w tabeli.

Tabela. Wyniki badań laboratoryjnych przy przyjęciu do szpitala i przy wypisie
Oznaczenie (jednostka)Wynik przy przyjęciuWynik przy wypisieNorma
leukocyty (103/µl) 11,79 9,20 4–10
neutrofile (103/µl) 8,72 5,12 1,8–7,7
limfocyty (103/µl) 2,12 3,03 1–4,5
eozynofile (103/µl) 0,07 0,12 0,04–0,45
bazofile (103/µl) 0,05 0,06 0,01–0,2
hemoglobina (g/dl) 15,4 15,4 14–18
hematokryt (%) 43,9 44,4 40–54
płytki krwi (103/µl) 179 346 140–440
sód (mmol/l) 142 137 136–145
potas (mmol/l) 4,16 4,46 3,5–5,1
glukoza (mmol/l) 6,5 3,3–5,5
kreatynina (µmol/l) 56,4 61,6 62–106
eGFR wg wzoru MDRD >90 >90 >90
mocznik (mmol/l) 2,81 4,27 2,76–8,07
APTT (s) 32,2 26–36
INR 1,03 0,9–1,2
CRP (mg/l) 208 2,30 <5
prokalcytonina (ng/ml) 0,10 0,03 <0,1
interleukina6 (pg/ml) 87,11 6,32 <7
ferrytyna (µg/l) 1550 13–400
TSH (µIU/ml) 0,474 0,27–4,2
NT-proBNP (pg/ml) 167 <125
troponina I hs (ng/l) 5,87 <47,3
CK-MBmass (ng/ml) 0,99 <5,00
APTT – czas częściowej tromboplastyny po aktywacji, CK-MBmass – izoenzym MB kinazy kreatynowej, CRP – białko C-reaktywne, eGFR – oszacowana wielkość przesączania kłębuszkowego, INR – międzynarodowy współczynnik znormalizowany, NT-proBNP – N-końcowy fragment peptydu natriuretycznego typu B, TSH – tyreotropina

Na podstawie całego obrazu klinicznego, w tym wyraźnej poprawy stanu ogólnego, regresji zmian w płucach i normalizacji wskaźników stanu zapalnego, pacjent został wypisany do domu po 5 dniach od ustąpienia objawów zakażenia i 17 dniach od pierwszego dodatniego wyniku testu w kierunku zakażenia SARS-CoV-2. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 1 września 2020 roku został również zwolniony z dalszej izolacji.1 Z punktu widzenia klinicznego pacjent mógł zostać zakwalifikowany do wypisania ze szpitala 2 dni wcześniej, tj. po 15 dniach pobytu, ale powodem przedłużenia hospitalizacji były względy rodzinne.


Ryc. 1. RTG klatki piersiowej w projekcji tylno-przedniej, w pozycji stojącej, wykonany w dniu przyjęcia chorego do szpitala – plamiste zacienienia w płucach obustronnie (większe po stronie lewej), wnęki nieco zatarte


Ryc. 2. RTG klatki piersiowej w projekcji przednio-tylnej, w pozycji leżącej, wykonany w 3. dobie hospitalizacji – w porównaniu z obrazem wcześniejszym (ryc. 1) widoczna wyraźna progresja zagęszczeń miąższowych w obrębie całych pól płucnych, z największym nasileniem obwodowo, wnęki obustronnie zatarte


Ryc. 3. RTG klatki piersiowej w projekcji przednio-tylnej, w pozycji leżącej, wykonany w 9. dobie hospitalizacji – w porównaniu z obrazem wcześniejszym (ryc. 2) widoczna częściowa regresja zagęszczeń miąższowych w obrębie całych pól płucnych, wnęki obustronnie częściowo zatarte

strona 1 z 2
Zobacz także
Wybrane treści dla pacjenta
  • Zatrucie pokarmowe
  • Nagły duszący kaszel
  • Zmiana kaszlu z mokrego na suchy - postępowanie w kaszlu poinfekcyjnym
  • Przeziębienie, grypa czy COVID-19?
  • Gorączka okopowa
  • Kaszel
  • Kaszel w pozycji leżącej, czy to objaw kaszlu refluksowego?
  • Koronawirus (COVID-19) a grypa sezonowa - różnice i podobieństwa
  • Kaszel przy zmianie temperatury - co może być powodem?
  • Czy miód może łagodzić kaszel u dzieci?
Aktualna sytuacja epidemiologiczna w Polsce Covid - aktualne dane

COVID-19 - zapytaj eksperta

Masz pytanie dotyczące zakażenia SARS-CoV-2 (COVID-19)?
Zadaj pytanie ekspertowi!