Jakie są aktualnie zasady izolacji osób zakażonych SARS-CoV-2? Jakie są kryteria zakończenia izolacji dla chorych oraz osób bezobjawowych z dodatnim wynikiem testu? W jakich sytuacjach izolację można skrócić lub wydłużyć i kto jest uprawniony do takich decyzji?
Zasady izolacji osób zakażonych SARS-CoV-2 określają przepisy § 4 ust. 2–5 rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego, Dz. U. z 2021 r., poz. 351z późn. zm. (dalej w skrócie jako: rozporządzenie).
O zakończeniu izolacji decyduje lekarz sprawujący opiekę nad pacjentem (lekarz sprawujący opiekę nad pacjentem w szpitalu albo izolatorium, albo lekarz podstawowej opieki zdrowotnej).
W przypadku pacjenta z objawami klinicznymi lekarz może zdecydować o zakończeniu izolacji nie wcześniej niż po 10 dniach od dnia wystąpienia objawów, po 24 godzinach bez gorączki bez używania leków przeciwgorączkowych oraz z poprawą kliniczną.
Warunkiem zakończenia izolacji szpitalnej albo w izolatorium nie jest wykonanie testu molekularnego RT-PCR.
W przypadku pacjenta bez objawów klinicznych lekarz może zdecydować o zakończeniu izolacji po 10 dniach od daty uzyskania pierwszego dodatniego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2.
Podstawowy okres 10-dniowej izolacji z powodu dodatniego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 może ulec skróceniu w szczególnych sytuacjach (np. w przypadku osób wykonujących zawód medyczny lub sprawujących opiekę nad osobami przebywającymi w domach pomocy społecznej), lub w przypadkach uzasadnionych klinicznie, pod warunkiem uzyskania dwukrotnie ujemnego wyniku testu z próbek pobranych w odstępach co najmniej 24-godzinnych, niezależnie od liczby dni, które upłynęły od ostatniego dodatniego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2, i od rodzaju objawów klinicznych. Wcześniejsze zaszczepienie lub przebycie zakażenia SARS-CoV-2 nie zwalnia pacjenta z izolacji w przypadku uzyskania później dodatniego wyniku testu.
W każdym wymienionym przypadku lekarz sprawujący opiekę nad pacjentem może przedłużyć okres izolacji – zarówno u osób z objawami klinicznymi, jak i u pacjentów bezobjawowych z dodatnim wynikiem testu. W przypadku pacjentów immunoniekompetentnych okres izolacji może zostać przedłużony do 20 dni. Decyzję w tej sprawie podejmuje lekarz sprawujący opiekę nad pacjentem w szpitalu albo izolatorium, albo lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
O wydłużeniu czasu trwania izolacji albo izolacji w warunkach domowych może zdecydować także państwowy powiatowy inspektor sanitarny w przypadku zakażenia SARS-CoV-2 o nieustalonej charakterystyce epidemiologicznej lub klinicznej albo podwyższonej zaraźliwości lub zjadliwości w stosunku do wariantu dominującego w danym okresie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo styczności ze źródłem zakażenia lub narażenia na takie zakażenie.
