Ogólnopolski program wsparcia społecznego i duchowego dla chorych hospitalizowanych z powodu COVID 19 „Bądź przy mnie” - strona 2

Ryc. 2. Struktura programu „Bądź przy mnie”

Monitorowanie realizacji programu „Bądź przy mnie”

Przed rozpoczęciem programu, w listopadzie 2020 roku, CMJ przeprowadziło badanie ankietowe w 198 szpitalach. Pokazało ono, że w ponad połowie (53%) nie było możliwości pożegnania się rodziny/bliskich z umierającym pacjentem, a co czwarty nie zapewniał bezpośrednich odwiedzin kapelanów na oddziałach covidowych. Po kilku miesiącach realizacji programu „Bądź przy mnie” CMJ zaprosiło koordynatorów akcji w szpitalach na spotkanie webinarowe w celu oceny jego realizacji. Na przełomie marca i kwietnia br. przeprowadzono 5 takich spotkań, w których wzięło udział blisko 80 szpitali. Wnioski z tych spotkań, które pomogą w dalszej realizacji programu, są następujące:

1. potrzeba zapewnienia w miarę możliwości systematycznego kontaktu pacjentów z bliskimi – pacjenci w podeszłym wieku często wymagali pomocy personelu przy wyborze numeru telefonicznego, przytrzymaniu słuchawki, przekazaniu informacji o stanie zdrowia. Szum pracujących urządzeń medycznych utrudniał komunikację. Część pacjentów mimo wsparcia personelu nie chciała się komunikować z bliskimi, by ich „nie stresować”.
2. zapewnienie możliwości pożegnania się rodziny – w niektórych szpitalach wprowadzono możliwość pożegnania się bliskich z umierającym chorym. Ważne jest, by przed wprowadzeniem bliskich na oddział poinstruować ich o dopuszczalnych zachowaniach oraz stworzyć warunki zapewniające możliwie największą intymność spotkań.
3. zapewnienie wsparcia psychologicznego – wiele szpitali wskazało, że zapewnienie wsparcia psychologicznego jest bardzo potrzebne zarówno pacjentom, jak i personelowi medycznemu. Szpitale organizowały wsparcie psychologiczne dla chorych w ramach posiadanych zasobów kadrowych, niekiedy korzystając z pomocy powiatowych centrów zdrowia psychicznego.
4. zapewnienie wsparcia psychologicznego dla personelu – podano pozytywne przykłady takiego wsparcia poprzez przeznaczone dla personelu godziny pracy psychologów, możliwość omówienia problemów wynikających z bardzo dużego obciążenia pracą, stresem związanym z licznymi zgonami, w tym zgonami wśród personelu
5. zapewnienie posługi duszpasterskiej i opieki duchowej – uczestników projektu „Bądź przy mnie” cechuje duża świadomość roli, jaką w opiece nad pacjentem odgrywa kapelan. W większości szpitali wskazywano na bardzo dobre relacje kapelanów z personelem medycznym. Na oddziałach szpitali tymczasowych, zlokalizowanych w dużych halach, zgłaszano problemy z zapewnieniem prywatności spotkań kapelana z pacjentem. Działania na oddziałach covidowych są „poligonem” nie tylko w zakresie działań medycznych. Doświadczenia, jakie przyniosła pandemia, wyraźnie wskazują na konieczność ponownego zdefiniowania roli kapelanów w szpitalu, by mogli nieść wsparcie duchowe zarówno chorym i ich bliskim, jak i personelowi medycznemu.