Czy w najbliższym czasie można się spodziewać istotnych zmian w zakresie terapii chorych na nowotwory skóry?
07.02.2019
dr n. med. Tomasz Świtaj
Oddział Kliniczny Onkologii, Szpital Uniwersytecki w Krakowie
Wybrane treści dla pacjenta
-
Rak podstawnokomórkowy skóry
Rak podstawnokomórkowy rośnie przede wszystkim na odkrytych częściach ciała (głowa, szyja), ale może się rozwinąć na dowolnym obszarze ciała.
-
Anetodermia
Anetodermia, inaczej zanik plamisty skóry, to bardzo rzadka choroba. Charakterystyczne jest dla niej okrągłe lub owalne, ostro odgraniczone ognisko ścieńczałej skóry wielkości kilku milimetrów. Zmiany mogą być pojedyncze, rozsiane lub skupione na niewielkim obszarze skóry. Skóra w tych miejscach jest cienka, delikatnie pomarszczona, z widocznymi naczyniami krwionośnymi.
-
Ziarniniak kwasochłonny twarzy
Ziarniniak kwasochłonny twarzy, zwany również ziarniniakiem twarzy, jest przewlekłą chorobą skóry zlokalizowaną głównie na twarzy, która przebiega z tworzeniem ognisk rumieniowo-naciekowych. Przypuszcza się, że jedną z przyczyn choroby może być nadmierna ekspozycja na promieniowanie słoneczne, ale nie jest to w pełni udowodnione.
-
Łysienie plackowate
Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
-
Bielactwo nabyte
Bielactwo nabyte jest chorobą skóry, w przebiegu której w różnych miejscach na ciele pojawiają się plamy hipopigmentacji, czyli białej, odbarwionej skóry. Granica między plamami a zdrową skórą jest dobrze zaznaczona. Bielactwo nabyte najczęściej pojawia się w drugiej dekadzie życia. Przyczyny i mechanizm powstawania bielactwa nabytego nie są dokładnie wyjaśnione, ale bielactwo może się wiązać z występowaniem chorób autoimmunologicznych (np. chorób tarczycy).
-
Wrodzone pęcherzowe oddzielanie się naskórka
Wrodzone pęcherzowe oddzielanie się naskórka jest grupą genetycznie uwarunkowanych chorób pęcherzowych skóry, której wspólną cechą jest wybitna wrażliwość skóry na urazy.
-
Linijna IgA dermatoza pęcherzowa
Linijna IgA dermatoza pęcherzowa (LABD) to autoimmunologiczna przewlekła choroba pęcherzowa, która łączy w sobie cechy kliniczne i histologiczne pemfigoidu i opryszczkowatego zapalenia skóry. Dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych.
-
Znamiona barwnikowe
Nadmierna ekspozycja na słońce jest jednym z czynników sprzyjających zezłośliwieniu znamienia barwnikowego. W celu obniżenia ryzyka rozwoju czerniaka należy stosować odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną.
-
Rybia łuska
Rybia łuska to uogólnione nadmierne rogowacenie z tworzeniem się hiperkeratotycznych nawarstwień i dachówkowato ułożonych łusek.
-
Pemfigoid bliznowaciejący
Pemfigoid bliznowaciejący dotyczyć może i błon śluzowych i skóry lub tylko błon śluzowych albo skóry. Cechą charakterystyczną jest postępujące bliznowacenie i zaniki. Występuje wiele podtypów klinicznych choroby.
