Opracowali: lek. Rafał Jaeschke, lek. Magdalena Miernik-Jaeschke
Konsultowała prof. dr hab. med. Anna Grzywa, Katedra i Klinika Psychiatrii Akademii Medycznej im. prof. Feliksa Skubiszewskiego w Lublinie
Skróty: BD (bipolar disorder) – zaburzenia afektywne dwubiegunowe, CGI-BP (Clinical Global Impression for Bipolar Disorder) – skala ogólnego wrażenia klinicznego w adaptacji do oceny objawów zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, CI (confidence interval) – przedział ufności, LNT – leki normotymiczne, LPD – leki przeciwdepresyjne, LPP – leki przeciwpsychotyczne, MADRS (Montgomery-Asberg Depression Rating Scale) – skala depresji Montgomery-Asberg, NNT – number needed to treat, YMRS (Young Mania Rating Scale) – skala manii Younga
Wprowadzenie
W ciągu ostatnich 30 lat polifarmakoterapia stała się często stosowaną formą leczenia chorych z BD. Przyczyniły się do tego nowe LPP i LNT oraz fakt, że za główny cel leczenia obrano remisję (nie zawsze możliwą do uzyskania wskutek monoterapii), a nie tylko poprawę w zakresie objawów (Post, Speer, Leverich 2006). Zgodnie z hipotezą "rozniecania" (kindling) jedną z przyczyn występowania epizodów zaburzeń afektywnych jest ekspozycja na bodźce stresowe. Uważa się, że wraz z czasem trwania zaburzenia zwiększa się wrażliwość chorego na stresory (Post 1992). W rezultacie z każdym kolejnym epizodem zaburzeń afektywnych ryzyko nawrotu staje się coraz większe, a długoterminowe rokowanie – gorsze. Z tego powodu obecnie podkreśla się szczególne znaczenie terapii podtrzymującej u chorych z BD (Thase 2008).