Opracowała lek. Iwona Rywczak
W duńskim badaniu populacyjnym oceniono wpływ programu szczepień niemowląt przeciwko pneumokokom na zapadalność na IChP i umieralność związaną z IChP. W badaniu wykorzystano dane z ogólnokrajowego systemu nadzoru epidemiologicznego. Zapadalność i umieralność porównano pomiędzy różnymi okresami – lata 2000–2007 (okres wyjściowy, brak szczepień), lata 2008–2010 (szczepienie PCV-7) i lata 2011–2013 (szczepienie PCV-13). W porównaniu z okresem wyjściowym, zapadalności na IChP w okresie realizacji szczepień PCV-7 zmniejszyła się w całej populacji o 9%, a w czasie stosowania PCV-13 o 21%. Największą redukcję – odpowiednio 53 i 71% – odnotowano w grupie wiekowej objętej programem. U dzieci do 2. roku życia po wprowadzeniu szczepień PCV-7 i PCV-13 stwierdzono również zmniejszenie zapadalności na pneumokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych odpowiednio o 48 i 74%, natomiast w pozostałych grupach wiekowych różnica nie była statystycznie istotna. W całej populacji 30-dniowa umieralność związana z IChP zmniejszyła się o 28%, z 3,4/100 000 osób w okresie wyjściowym do 2,4/100 000 w okresie PCV-13. Biorąc pod uwagę poszczególne grupy wiekowe, to zmniejszenie umieralności było znamienne u osób >5. roku życia.
Po wprowadzeniu programu szczepień u dzieci do 2. roku życia typy serologiczne pneumokoka uwzględnione w PCV-7 wykrywano już tylko sporadycznie – w 2011 roku odnotowano 1 przypadek IChP wywołanej przez typ 19F (u nieszczepionego dziecka z niedoborem odporności). Natomiast zapadalność na IChP wywołaną przez 6 typów serologicznych uwzględnionych w PCV-13, lecz nie w PCV-7, zmniejszyła się w porównaniu z wyjściową zapadalnością o 84%. U dorosłych >65. roku życia stwierdzono zmniejszenie zapadalności na IChP spowodowaną przez typy objęte PCV-7 o około 88%. W okresie PCV-13 u nieco większego odsetka chorych na IChP (34%) wykrywano typy uwzględnione w PCV-13 niż w okresie wyjściowym (28%). W całej populacji nie stwierdzono istotnego wpływu szczepień PCV-13 na IChP wywołaną przez typy 1, 3 i 19A (typy nieuwzględnione w PCV-7).
Autorzy badania wyciągnęli wniosek, że po wprowadzeniu programu szczepień niemowląt przeciwko pneumokokom uzyskano duże zmniejszenie zapadalności na IChP w populacji objętej programem, a zamiana PCV-7 na PCV-13 wiązała się z dalszą redukcją zapadalności. W populacji nieszczepionej również stwierdzono mniejszą zapadalność, a dodatkowo zmniejszenie umieralności związanej z IChP.
