W czołowym amerykańskim ośrodku Memorial Sloan Kettering Cancer Center przeprowadzono retrospektywne badanie z analizą wyników leczenia i obserwacji 9373 chorych, u których w latach 1991–2017 wykonano operację odtwórczą sutka przy użyciu implantu.
W piśmiennictwie brakuje wystarczających danych na temat roli dożylnej antybiotykoterapii u dzieci po laparoskopowej apendektomii wykonanej z powodu niepowikłanego zapalenia wyrostka robaczkowego. Celem tego prospektywnego badania z randomizacją i podwójnie ślepą próbą było uzyskanie wiarygodnych danych w tym zakresie.
„Mawia się, że od czasu do czasu należy ponownie zadać stare pytania. Kolejny raz w nowej odsłonie odżywa dyskusja, czy i kogo leczyć zachowawczo z powodu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego.” Zapraszamy do zapoznania się z krótkim opracowaniem wzbogaconym o komentarz redakcyjny.
Czy istnieją różnice w zakresie stopnia zaawansowania w chwili rozpoznania oraz pod względem przeżycia między chorującymi na sporadycznego raka jelita grubego, raka powstałego na podłożu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz raka rozwijającego się na podłożu choroby Crohna?
Wczesne stosowanie diety doustnej u chorych po resekcji przełyku pozostaje przedmiotem kontrowersji. Celem niniejszego badania była ocena skutków włączenia diety doustnej bezpośrednio po operacjii.
W badaniu GRECCAR-6 uprzednio wykazano, że wydłużenie interwału czasowego po chemioradioterapii >7 tygodni nie wiąże się ze zwiększeniem częstości całkowitej odpowiedzi patologicznej. Celem niniejszej publikacji była prezentacja wyników badania GRECCAR-6 po 3 latach obserwacji.
Optymalne leczenie przeciwbólowe po laparoskopowych operacjach z powodu raka jelita grubego nie zostało dotychczas ustalone.
Majaczenie często występuje u operowanych starszych chorych i wiąże się z gorszymi wynikami leczenia. Majaczenie oceniano, stosując Confusion Assessment Method (CAM) w przypadku chorych na własnym oddechu bądź CAM-ICU dla pacjentów oddziałów intensywnej terapii, gdy wymagali sztucznej wentylacji.
Niezamierzone uszkodzenie przytarczyc podczas tyroidektomii prowadzi do hipokalcemii. Z tego powodu śródoperacyjna identyfikacja i zachowanie przytarczyc mają zasadnicze znaczenie.
Leczenie zgagi opornej na farmakoterapię blokerami pompy protonowej koncentruje się na kontrolowaniu zarzucania żołądkowo-przełykowego za pomocą leków zmniejszających refluks (np. baklofen), operacji antyrefluksowych, neuromodulatorów tłumiących nadreaktywność trzewną (np. dezypramina). Czy którąś ścieżkę postępowanie można uznać za skuteczniejszą od innych, a jeśli tak to w przypadku jakich uwarunkowań?