Jakie leczenie przeciwwirusowe i immunomodulujące zaleca się obecnie u chorych na COVID-19? - strona 2

24 września br. WHO opublikowała warunkowe zalecenie dotyczące stosowania kasiriwimabu i imdewimabu u chorych z łagodnym lub umiarkowanym przebiegiem COVID-19 oraz dużym ryzykiem progresji do ciężkiej postaci zakażenia wymagającej hospitalizacji, a także u chorych w stanie ciężkim i krytycznym, którzy nie wytworzyli przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 (seronegatywnych).²

W Polsce zespół ekspertów AOTMiT dokonał oceny danych dotyczących stosowania wyżej wymienionych przeciwciał monoklonalnych u chorych na COVID-19 i jak dotąd nie zalecił stosowania żadnego z tych leków poza badaniami klinicznymi.¹ W przypadku kasiriwimabu z imdewimabem, regdanwimabu oraz sotrowimabu w opinii AOTMiT zasadne jest odroczenie wydania ostatecznego zalecenia do czasu ukazania się publikacji w recenzowanych czasopismach. Eksperci AOTMiT podkreślają także potencjalne trudności organizacyjne w wykorzystaniu przeciwciał monoklonalnych u pacjentów niehospitalizowanych, ze względu na dożylną drogę podawania (wg NIH i WHO kasiriwimab z imdewimabem można w szczególnych sytuacjach podawać s.c.). Szczegółowe informacje dotyczące poszczególnych preparatów dostępne są w tabeli

Iwermektyna jest lekiem przeciwpasożytniczym, który w badaniach in vitro hamuje replikację wielu wirusów, w tym SARS-CoV-2. W niektórych badaniach stwierdzono także, że oprócz aktywności przeciwwirusowej lek ma również działanie przeciwzapalne, i obie te właściwości wzbudziły nadzieje na skuteczność iwermektyny w leczeniu COVID-19. Ostatnio iwermektyna w postaci doustnej (tabl. 3 mg) została zarejestrowana w Polsce, można się więc spodziewać zainteresowania pacjentów tym lekiem. W lipcu br. w bazie Cochrane opublikowano przegląd systematyczny dotyczący skuteczności i bezpieczeństwa iwermektyny w profilaktyce i leczeniu zakażeń SARS-CoV-2 u chorych hospitalizowanych lub leczonych ambulatoryjnie z powodu COVID-19.¹⁰ Analizą objęto łącznie 14 badań, w których wzięło udział 1678 chorych. Porównano iwermektynę z placebo, standardową opieką lub niestosowaniem żadnej interwencji. W żadnym badaniu nie porównywano iwermektyny z inną interwencją o udowodnionej skuteczności. W 9 badaniach analizowano wyniki chorych hospitalizowanych z powodu zakażenia SARS-CoV-2, w 4 badaniach – chorych leczonych ambulatoryjnie, a jedno badanie dotyczyło oceny skuteczności iwermektyny w profilaktyce zakażeń SARS-CoV-2. Analizowane badania różniły się pod względem zastosowanej dawki oraz czasu trwania leczenia. Nie stwierdzono jednoznacznie, czy iwermektyna – w porównaniu z placebo lub standardową opieką – wpływa na śmiertelność i stan kliniczny u chorych hospitalizowanych z powodu COVID-19. Podobne obserwacje dotyczyły chorych leczonych ambulatoryjnie. Nie ustalono także jednoznacznie, czy iwermektyna jest skuteczna w profilaktyce zakażeń SARS-CoV-2. Podsumowując: w opinii autorów przeglądu nie ma wystarczających danych potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo stosowania iwermektyny w profilaktyce i leczeniu COVID-19. Obecnie zarówno AOTMiT, jak i WHO oraz EMA nie zalecają stosowania tego leku w leczeniu COVID-19 i ograniczają jej użycie do eksperymentu badawczego. Zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego wskazania do stosowania zarejestrowanego w naszym kraju doustnego preparatu iwermektyny obejmują leczenie strongyloidozy jelitowej, filariozy limfatycznej wywołanej przez Wuchereria bancrofti oraz świerzbu.¹¹ Nie ma zatem podstaw, aby proponować ten lek pacjentom zakażonym SARS-CoV-2 w Polsce.