Komentarz I do raportu ECDC: Strategie i cele testowania w kierunku COVID-19 - strona 2

Testy serologiczne (jakościowe oraz ilościowe) pozwalają stwierdzić u badanej osoby obecność przeciwciał skierowanych przeciwko określonym antygenom wirusa, co potwierdza trwające lub przebyte zakażenie. W przyszłości testy serologiczne będą przydatne do oceny skuteczności przeprowadzonych szczepień przeciwko COVID-19.

W raporcie ECDC podkreślono szczególne znaczenie czasu pobrania materiału i wykonania badania w celu wykrycia zakażenia SARS-CoV-2. RNA wirusa można wykryć w materiale badanym testem PCR na 1–3 dni przed wystąpieniem objawów zakażenia. Okres inkubacji w przypadku SARS-CoV-2 może trwać 1–14 dni, najczęściej 2–12 dni od kontaktu z osobą zakażoną (mediana 5–6 dni, śr. 12 dni). Badanie PCR wykonane około 10. dnia od kontaktu z osobą zakażoną pozwala więc zidentyfikować większość przypadków zakażenia SARS-CoV-2. Ujemny wynik kontrolnego badania PCR wykonanego u osoby z kontaktu nie wcześniej niż w 10. dniu od ekspozycji pozwala na zwolnienie jej z kwarantanny przed upływem zalecanych 14 dni (w Polsce obowiązuje obecnie 10-dniowa kwarantanna dla osób z kontaktu bez wykonywania testu pod koniec tego okresu, na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 września 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego – przyp. red.). Zawsze jednak należy mieć na uwadze, że objawy mogą wystąpić pod koniec okresu inkubacji, dlatego każdy przypadek zwolnienia z kwarantanny należy oceniać indywidualnie, rozważając wykonanie testu kontrolnego później niż w 10. dniu. ECDC zaleca także optymalizację strategii testowania, aby maksymalnie skrócić czas oczekiwania zleceniodawcy oraz pacjenta na wynik badania. Strategię tę powinno się na bieżąco dostosowywać do lokalnej sytuacji epidemiologicznej oraz posiadanych zasobów.