a Department of Radiology, Mayo Clinic, Rochester, USA; b Department of Neurology, Johns Hopkins University School of Medicine, Baltimore, USA; c Center for Alzheimer Research and Treatment, Brigham and Women's Hospital, Massachusetts General Hospital, Harvard Medical School, Boston, USA; d Alzheimer's Association, Chicago, USA; e Division of Neuroscience, National Institute on Aging, Bethesda, USA
* Autor odpowiedzialny za korespondencję; tel. 11-507-284-9778, faks 1-507-284-2511; jack.clifford@mayo.edu
Tłumaczył dr med. Wojciech Turaj
Reprinted from Alzheimer's & Dementia, Vol. 7 (3), Clifford R. Jack Jr., Marilyn S. Albert, David S. Knopman, Guy M. McKhann, Reisa A. Sperling, Maria C. Carrillo, Bill Thies, Creighton H. Phelps, Introduction to the recommendations from the National Institute on Aging and the Alzheimer's Association workgroup on diagnostic guidelines for Alzheimer's disease, pp. 257–262. Copyright © 2011 Alzheimer's Association. All rights reserved. Copyright © 2011, with permission from Elsevier. The translation has not been reviewed by Elsevier prior to printing.
Streszczenie
Wstęp: Kryteria klinicznego rozpoznania choroby Alzheimera (chA) ustalono w 1984 roku. Panuje powszechne przekonanie, że kryteria te należy uaktualnić, uwzględniając obecny stan wiedzy. Metody: W 2009 roku National Institute on Aging (NIA) oraz Alzheimer's Association zorganizowały cykl spotkań doradczych okrągłego stołu, których celem było zaplanowanie procesu aktualizacji kryteriów diagnostycznych i badawczych chA. Efektem tych spotkań było zalecenie powołania trzech odrębnych grup roboczych, z których każda miałaby opracować kryteria rozpoznania jednego stadium chA (fazy otępienia, fazy objawowej poprzedzającej otępienie oraz bezobjawowej fazy przedklinicznej). Wyniki: Dwie istotne różnice w porównaniu z kryteriami rozpoznania chA z 1984 roku obejmują uwzględnienie wskaźników biologicznych procesu chorobowego oraz wyróżnienie odrębnych stadiów choroby w ramach kryteriów diagnostycznych. Członkowie wszystkich trzech grup roboczych podzielali przekonanie, że uwiarygodnienie wskaźników biologicznych do celów diagnostyki wymaga znacznego dodatkowego nakładu pracy. Uaktualnione kryteria rozpoznania chA NIA-Alzheimer's Association wprowadzają semantyczne i merytoryczne rozróżnienie między procesami patofizjologicznymi i zespołami klinicznymi, które wynikają z tych procesów. W kryteriach z 1984 roku nie ustalono wyraźnie takiego rozróżnienia. Wnioski: Nowe kryteria rozpoznania chA przedstawiono w trzech dokumentach. Celem zalecanych kryteriów klinicznych rozpoznania otępienia oraz łagodnych zaburzeń poznawczych spowodowanych chA jest ułatwienie ustalenia właściwego rozpoznania w warunkach klinicznych. Zalecenia przedstawione przez grupę roboczą zajmującą się przedklinicznym stadium chA przewidziane są natomiast wyłącznie na potrzeby badań naukowych. |