Osoba wykonująca spirometrię powinna potrafić ocenić poprawność wykonania badania. W trakcie badania zachęcamy badanego do większego wysiłku i korygujemy jego błędy, a w razie konieczności – powtarzamy manewr oddechowy (np. natężony wydech).
Badanie to wykonuje się wyjątkowo ze względu na małą powtarzalność, złą tolerancję oraz słabą korelację ze zdolnością do wysiłku.
Próba prowokacyjna ma na celu ustalenie czy różne czynniki powodują nadmierne lub zbyt łatwe kurczenie się oskrzeli.
Spirometrię po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela wykonuje się celem oceny odwracalności obturacji.
W trakcie spirometrii podstawowej dokonuje się pomiaru pojemności życiowej i jej składowych oraz parametrów natężonego wydechu.
Badanie spirometryczne wymaga dobrej współpracy pacjenta z osobą nadzorującą badanie, ponieważ głównie od tego zależy jakość przeprowadzonej spirometrii oraz adekwatność otrzymanych wyników.
Spirometria nie wymaga szczególnego przygotowania. Ograniczenia przed badaniem dotyczą m.in. obfitych posiłków, gazowanych napojów, forsownych ćwiczeń, palenia tytoniu i niektórych leków.
Spirometria jest badaniem małoinwazyjnym i bezpiecznym do przeprowadzenia, jednak istnieją sytuacje kliniczne, w których wykonanie spirometrii jest przeciwwskazane.
Rozpoczynamy cykl z podstawowymi informacjami dla personelu pielęgniarskiego na temat spirometrii.