medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Odpowiedzi udziela prof. dr hab. n. med. Krzysztof Paśnik.
Celem badania, w którym uczestniczyło 5323 chorych, było ustalenie optymalnego postępowania u osób obciążonych dużym ryzykiem rozwoju przetoki trzustkowej.
Bezwzględnymi wskazaniami do leczenia operacyjnego są: przetoki jelitowo-pęcherzowe, przetoki kończące się ślepo w przestrzeni zaotrzewnowej, przetoki wysokie (np. żołądkowo-okrężnicze) oraz obficie wydzielające przetoki jelitowo-skórne.
Omówienie wytycznych europejskich (HaPanEU) 2016.
W wieloośrodkowym prospektywnym badaniu klinicznym z randomizacją przeprowadzonym metodą podwójnie ślepej próby porównano wyniki leczenia w oparciu o parametry takie jak występowanie powikłań pooperacyjnych, nasilenie bólu i częstość nawrotów.
Choroby przytarczyc występują znacznie rzadziej niż choroby tarczycy. Do najczęstszych „chirurgicznych” chorób przytarczyc należy ich pierwotna nadczynność.
Opracowanie redakcyjne przygotowane w oparciu o dwa dokumenty stanowi zwięzłe praktyczne podsumowanie obowiązujących zaleceń. Uwzględnia wskazania, kwestię wyboru stentu i wyniki.
W badaniu klinicznym z randomizacją przeprowadzonym metodą podwójnie ślepej próby porównano wyniki zastosowania dwóch technik leczenia antyrefluksowego chorych na GERD.
Podczas diagnostycznej kolonoskopii u 56-letniego mężczyzny z powodu utrzymującego się od kilku miesięcy zaburzonego rytmu wypróżnień (naprzemienne zaparcia i biegunki) wykryto uszypułowany polip esicy o średnicy głowy około 15 mm, na szerokiej i krótkiej szypule. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie na podstawie wyglądu polipa i jakie powinno być dalsze postępowanie?
Dla chirurgów specjalizujących się w operacjach dróg żółciowych oraz w chirurgii minimalnie inwazyjnej ważna jest dogłębna znajomość kluczowych stosunków anatomicznych tej okolicy obejmująca nie tylko wiedzę z zakresu anatomii prawidłowej, ale również świadomość występowania różnych odmian anatomicznych układu przewodów żółciowych i unaczynienia tętniczego pęcherzyka żółciowego.
