medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Oceniono zastosowanie cewnika do bipolarnej elektrokoagulacji w technice od obwodu do centrum (peripheral-to-central 3 + 1) w porównaniu z techniką bezpośredniego ucisku w centralnym punkcie miejsca krwawienia, w celu uzyskania endoskopowej hemostazy.
Celem niniejszego badania była weryfikacja hipotezy, że wczesne usunięcie drenu może zmniejszyć częstość powikłań w stopniu II–IV u chorych po pankreatoduodenektomii, obciążonych małym lub umiarkowanym ryzykiem pooperacyjnej przetoki trzustkowej.
Skuteczność blokady przestrzeni mięśnia poprzecznego brzucha (TAPB) potwierdzono w przypadku chorych po laparoskopowej resekcji jelita grubego; TAPB uwzględniono w wytycznych dotyczących stosowania protokołu ERAS u tych chorych. Badacze wysunęli hipotezę, że TAPB pozwoli na zmniejszenie nasilenia bólu i redukcję zużycia opioidów również u chorych po laparoskopowej resekcji żołądka.
Celem badania była ocena, czy 3-tygodniowy program ćwiczeń w okresie przedoperacyjnym u chorych zakwalifikowanych do planowej resekcji jelita grubego z powodu nowotworu pozwoli zmniejszyć ryzyko powikłań w ciągu 30 dni od operacji.
Omówienie badania wraz z komentarzem polskich ekspertów uwzględniającym warunki w Polsce.
Międzynarodowe wieloośrodkowe badanie kliniczne z randomizacją SAWHI przeprowadzone w latach 2011–2018 w 34 ośrodkach (w Niemczech, w Belgii i w Niderlandach) objęło 539 chorych.
W tym badaniu z randomizacją u wszystkich chorych wykonano hernioplastykę sposobem Rivesa–Stoppy. Wybór rodzaju siatki pozostawał w gestii operatora. Posłużono się tradycyjnym sposobem wprowadzania drenów Redona (zamknięty aktywny system ssania), które umieszczano w przestrzeni zamięśniowej.
Do elektywnej dużej resekcji wątroby (≥3 segmenty) zakwalifikowano osoby chorujące na raka wątrobowokomórkowego lub raka wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych oraz chorych na raka jelita grubego (bądź inny nowotwór), z przerzutami w wątrobie.
Celem niniejszego badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania urządzenia określanego mianem sztucznej trzustki i akronimem BIHAP.
Poszukiwano odpowiedzi głównie w aspekcie wpływu na śmiertelność pooperacyjną. Porównano grupy podzielone na 2-tygodniowe interwały czasowe.
