Oparzona powierzchnia skóry szybko jest kolonizowana przez bakterie, co następnie może prowadzić do rozwoju zakażenia. Jak leczyć oparzenia słoneczne i otarcia wewnętrzne ud? Przeczytaj odpowiedzi eksperta.
Dzięki ogromnemu postępowi w intensywnej terapii oraz lepszemu zrozumieniu patomechanizmów choroby oparzeniowej przeżywa coraz więcej ofiar ciężkich oparzeń. Nie ma jednak obiektywnych danych, jaka jest skala problemów zdrowotnych po wyleczeniu oparzenia, po opuszczeniu przez chorego oddziału szpitalnego.
Właściwości lecznicze tlenu są znane od dawna. W codziennej praktyce klinicznej tlen bywa wykorzystywany również w specjalistycznych ośrodkach leczenia oparzeń.
Wstępne postępowanie z odmrożeniem polega na zabezpieczeniu rany jałowym opatrunkiem i stopniowym ogrzewaniu (najbezpieczniej poprzez zanurzenie w ciepłej wodzie o temperaturze 40–42°C), zastosowaniu profilaktyki przeciwtężcowej i przeciwzakrzepowej.
Ofiary oparzeń elektrycznych stanowią 4–10% osób hospitalizowanych na specjalistycznych oddziałach leczenia oparzeń.
Najczęściej oparzeniom ulegają ręce i twarz. Do urazów środkami chemicznymi dochodzi zwykle w zakładach przemysłowych, rzadziej w domu lub na skutek zatrucia gazami bojowymi.
Pierwsza pomoc i leczenie miejscowe rany oparzeniowej zależą od kilku czynników, między innymi od: głębokości i rozległości uszkodzenia powłok ciała, stanu ogólnego chorego oraz chorób towarzyszących.
Po wstępnej ocenie stanu chorego dokonanej przy przyjęciu do szpitala i po rozpoczęciu intensywnej resuscytacji płynowej konieczne jest wdrożenie kompleksowego leczenia na oddziale intensywnej terapii. Zapoznaj się ze schematem postępowania.
Prawie pół miliona Polaków rocznie ulega oparzeniom. Zapoznaj się ze schematem postępowania w przypadku chorych z oparzeniowymi uszkodzeniami skóry i głębiej położonych tkanek.
Resuscytacja płynowa jest najważniejszym elementem wczesnego postępowania z ciężko oparzonymi. Na miejscu zdarzenia należy uzyskać dostęp dożylny (najbezpieczniej dwa wkłucia obwodowe).