11 maja WHO opublikowała kolejny raport epidemiologiczny dotyczący zakażeń SARS-CoV-2 i zgonów z powodu COVID-19 na świecie, w którym szczególną uwagę zwrócono na sytuację epidemiologiczną w Indiach oraz przedstawiono charakterystykę wariantu B.1.617 (wariant indyjski). Dotychczas wariant ten klasyfikowany był jako wariant wzbudzające zainteresowanie (variant of interest – VOI), natomiast w aktualnym raporcie WHO na podstawie analizy dostępnych danych uznała wariant B.1.617 za wariant budzący obawę (variant of concern – VOC).
VOC to warianty o potwierdzonej zwiększonej zaraźliwości, większym ryzyku ciężkiego przebiegu zakażenia lub zmniejszonej podatności na neutralizację przez przeciwciała powstałe w efekcie infekcji lub szczepienia, ograniczające wartość dostępnych metod diagnostycznych, związane z lekoopornością na ≥1 grupę leków lub mniejszą skutecznością szczepień.
Wariant B.1.617 zidentyfikowano po raz pierwszy w Indiach w trzecim kwartale 2020 r. W nowym raporcie WHO podała charakterystykę 3 odmian tego wariantu (B.1.617.1, B.1.617.2, B.1.617.3, tab.) różniących się kilkoma istotnymi mutacjami w białku powierzchniowym S SARS-CoV-2 oraz występowaniem w poszczególnych regionach świata.
| Tabela. Charakterystyka wariantu B.1.617 oraz jego odmian. | |||
|---|---|---|---|
| Wariant (odmiany) | B.1.617.1 | B.1.617.2 | B.1.617.3 |
| Liczba sekwencji zgłoszonych do GISAID | 2001 | 2507 | 67 |
| Liczba krajów, które zgłosiły występowanie wariantu | 34 (w 6 regionach WHO) | 31 (w 5 regionach WHO) | 4 (w 3 regionach WHO) |
| Mutacje w białku S | G142D, E154K, L452R, E484Q, D614G, P681R, Q1071H | T19R, G142D, del157/158, L452R, T478K, D614G, P681R, D950N | T19R, L452R, E484Q, D614G, P681R, D950N |
WHO przedstawiła następujące wnioski z badań nad B.1.617, które przyczyniły się do zmiany oceny statusu tego wariantu SARS-CoV-2 i jego klasyfikację jako VOC:
- dostępne dane wskazują na zwiększoną zaraźliwość wariantu B.1.617; w wielu krajach obserwuje się obecnie gwałtowne zwiększenie występowania zakażeń wywołanych B.1.617 w porównaniu z innymi obecnymi w danym regionie wariantami. Dotyczy to B.1.617.1 oraz B.1.617.2, WHO ocenia jakość dowodów jako umiarkowaną
- wstępne dane z badań sugerują zmniejszoną skuteczność bamlaniwimabu, przeciwciała monoklonalnego stosowanego w leczeniu COVID-19, wobec tego wariantu oraz nieznacznie zmniejszoną podatność na przeciwciała neutralizujące powstałe w efekcie infekcji lub szczepienia przeciwko SARS-CoV-2. Ograniczone dowody w tym zakresie dotyczą wariantu B.1.617.1.
