W sierpniu 2014 roku amerykański Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) zalecił rutynowe szczepienie przeciwko pneumokokom dorosłych w wieku ≥65 lat bez niedoboru odporności (p. Zastosowanie szczepionek przeciwko pneumokokom u dorosłych w wieku ≥65 lat. Wytyczne (2014) ACIP). Zgodnie z tymi zaleceniami, nieszczepionym wcześniej osobom jako pierwszą należy podać skoniugowaną szczepionkę 13-walentną (PCV-13), a 6–12 miesięcy później 23-walentną szczepionkę polisacharydową (PPSV-23). Jeżeli pacjent był już szczepiony PPSV-23, szczepienie PCV-13 należy przeprowadzić co najmniej 1 rok po szczepieniu PPSV-23.
W czasopiśmie „Morbidity and Mortality Weekly Report” opublikowane nowe zalecenie ACIP dotyczące schematu szczepienia przeciwko pneumokokom w tej grupie wiekowej. Aktualnie ACIP zaleca, aby w pierwszej kolejności podać PCV-13, a co najmniej 1 rok później wykonać szczepienie PPSV-23. Szczepionki skoniugowanej i polisacharydowej nie należy podawać w trakcie jednej wizyty. Nie jest konieczne powtarzanie szczepienia, jeżeli szczepienie PPSV-23 wykona się wcześniej niż w zalecanym odstępie czasowym.
Modyfikacja zaleceń ACIP ma na celu uproszczenie zaleceń dotyczących szczepień przeciwko pneumokokom immunokompetentnych dorosłych w wieku ≥65 lat. Aktualnie odstęp pomiędzy poszczególnymi rodzajami szczepionek przeciwko pneumokokom jest taki sam, niezależnie od tego, którą szczepionką (skoniugowaną czy polisacharydową) rozpocznie się schemat szczepienia. Nie przeprowadzono badań klinicznych oceniających skuteczność schematu szczepienia obejmującego oba rodzaje szczepionek. Aktualne zalecenia ACIP oparł na danych pochodzących z badań oceniających immunogenność PCV-13 i PPSV-23.
Nie modyfikowano zaleceń dotyczących szczepień przeciwko pneumokokom osób z niedoborem odporności.
