Eradykacja polio – na jakim jesteśmy etapie?

06.07.2020
Iwona Rywczak
Chard A.N. i wsp.: Progress toward polio eradication – worldwide, January 2018–March 2020. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 2020;69:784–789

W 1988 roku zapoczątkowano Światową Inicjatywę na rzecz Eradykacji Polio (Global Polio Eradication Initiative [GPEI]). Od tego czasu udało się wyeradykować dwa typy dzikiego wirusa polio (wild poliovirus [WPV]) – typ 2 w 2015 roku i typ 3 w 2019 roku. Transmisję typu 1 nadal stwierdza się w dwóch krajach – Afganistanie i Pakistanie. W Nigerii, jedynym kraju Regionu Afrykańskiego WHO, w którym notowano zakażenia typem 1 WPV (WPV1) po 2004 roku, nie wykazano przenoszenia wirusa od września 2016 roku. Region Afrykański spełnia zatem warunek co najmniej 3-letniego okresu braku transmisji WPV. W sierpniu spodziewana jest decyzja odnośnie do uznania Regionu Afrykańskiego WHO za wolny od zakażeń WPV.

Jednak z najnowszego raportu dotyczącego postępu w kierunku eradykacji poliomyelitis wynika, że w porównaniu z 2018 rokiem liczba zachorowań wywołanych przez WPV1 w 2019 roku uległa istotnemu zwiększeniu. W 2018 roku zgłoszono 33 przypadki zakażenia WPV1, 21 w Afganistanie i 12 w Pakistanie. Natomiast w 2019 roku zarejestrowano aż 176 zachorowań, 29 w Afganistanie i 147 w Pakistanie. Dodatkowo w 26 krajach stwierdza się zakażenia wywołane przez szczepy wirusa polio pochodzenia szczepionkowego (circulating vaccine-derived polioviruses [cVDPV]), które w wyniku mutacji nabywają ponownie zdolności neurowirulencji i krążenia w populacji. Powstawaniu zmutowanych szczepów sprzyjają małe wskaźnik wyszczepialności populacji przeciwko polio. W 5 krajach azjatyckich zgłoszono krążenie wirusa pochodzącego od typu 1 wirusa szczepionkowego (cVDPV1) na podstawie wyników badań próbek pobranych od 39 chorych z ostrym porażeniem wiotkim (acute flaccid paralysis [AFP]) oraz 40 próbek ze środowiska. Transmisję cVDPV2 zgłoszono w 23 krajach Afryki i Azji (m. in. na podstawie próbek pobranych od 547 osób z AFP), a cVDPV3 wykryto w Somalii. Ogółem częstość pojawiania się ognisk epidemicznych cVDPV oraz ich zasięg również uległy zwiększeniu. W toku są przygotowania do wprowadzenia pod koniec 2020 roku nowej monowalentnej żywej szczepionki przeciwko typowi 2 wirusa polio, która charakteryzuje się znacznie mniejszym ryzykiem powstania zmutowanego wirusa szczepionkowego. Jeżeli szczepionka ta będzie skutecznie ograniczać powstawanie nowych ognisk cVDPV2, GPEI planuje na stałe zastąpienie nią w 2021 roku monowalentnej szczepionki Sabina w walce z ogniskami epidemicznymi.
W raporcie uwzględniono okres od stycznia 2018 roku do marca 2020 roku.

Reklama

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań